Vera - 01.10.1997, Blaðsíða 6

Kæru verur.
i tilefni af 15 ára afmæli Veru var ég
beöin aö setja saman grein um
íslenskar kvennarokksveitir. Þetta er
góö hugmynd og þarft verk, en þess
ber aö geta aö öll vinna í sambandi
við rokksögu landsins, sem stöðugt
bætist viö sem betur fer, er ansi
seinleg því aö uppflettirit um
staöreyndir eru ekki til hér á landi.
Því verö ég aö taka fram aö ég legg
ekki líf mitt að veöi fyrir því aö öll
ártöl hér séu nákvæm, jafnvel þótt
hljómsveitarkonur hafi gert sitt besta
til aö muna þau rétt, því að ekki
gafst tími til aö hringja alveg um
allan heim til aö fá hvert smáatriði
staðfest. Því væri ekki illa þegiö aö fá
leiöréttingar, ef einhver veit betur um
þau eða annað sem hér er sagt og
skrifað - svona til að eiga til taks ef
nánar verður skráö síöar. Eins og sjá
má á eftirfarandi eru aöeins þrjár af
þeim sjö kvennasveitum, sem hér
koma viö sögu, enn starfandi og
tónlistarlega séö bara ein, ef viö
takmörkum okkur viö hljómsveitir
sem semja sitt efni sjálfar. Sú sveit er
líka fantagóð, hvort sem þaö er nú af
því aö hún er 80% kvenkyns, eöa
þrátt fyrir þaö, og vel frambærileg á
heimsmælikvaröa. Líka er rétt aö
geta þess aö vel geta veriö til - og
hafa verið til - fleiri kvennahljóm-
sveitir en ég veit um, en þaö er þá
þeirra aö koma sér á framfæri - þaö er
nógu erfitt aö hafa upp á því sem
maður veit um... En, eins og oft er
sagt: Ég vona aö einhverjir hafi
gaman og jafnval gagn af þessum
samtíningi.
SOKKABANDIÐ 1979-1983
Sokkabandið varð til heima hjá Ásthildi
Cecil Þórðardóttur á Isafirði, svona sem
nokkurs konar saumaklúbbur: „Það lá bet-
ur fyrir okkur vinkonunum að syngja, spila
og semja en að fást við hannyrðir. Við vor-
um nú ekkert að hugsa um að gera þetta
opinbert, ætluðum bara að vera bílskúrs-
band, en það fréttist af þessu og við vorum
beðnar að troða upp - líklega 1981 eða
1982, eftir að Grýlurnar komu fram. Um
20 árunt áður, þegar ég var 13, var ég
reyndar í stelpna-tríói, svona Oskubuskna-
tríói. Við sungum og spiluðum á gítara og
skemmtum á árshátíðum og svoleiðis“,
segir Ásthildur sem nú er garðyrkjustjóri
ísafjarðarbæjar. Ásthildur hefur verið
bassaleikari með mörgum hljómsveitum í
sinni heimabyggð, t.d. Hljómsveit Ásgeirs
Sigurðssonar fyrir tíð Sokkabandsins, en
nú síðast í Gömlu brýnunum: „En nú er ég
hætt í hljómsveitabransanum held ég, ég
nenni ekki lengur að fórna helgidögunum
og gamlárskvöldi - vil eiga slíkar stundir
fyrir mig og mitt fólk“. Ásthildur og
Oddný Sigurvinsdóttir gítarleikari eru
frumherjar Sokkabandsins, en síðar komu
til sögunnar m.a. Bryndís Friðgeirsdóttir
trommari, núverandi bæjarfulltrúi, Eygló
Jónsdóttir gítarleikari, Ásdís Guðmunds-
dóttir söngvari og Björk Sigurðardóttir
hljómborðsleikari, sem nú fæst við
klassískan píanóleik.
GRÝLUR.NAR. 1/4 1981 '?/8 1983
Skilja eftir sig 11/2 breiðskífu - það efni
komið út á geisladiski - Mávastellinu. Auk
þess 2 lög á diskinum Með allt á hreinu.
Grýlurnar eiga sér formlegan stofndag - 1.
apríl 1981, og það var ekki verið að
tvínóna við hlutina - hljómsveitin tróð upp
í fyrsta skipti á stórhljómleikum í
Austurbæjarbíói þann 10. sama mánaðar -
illa æfðar og hræddar. „En“, segir stofn-
andinn Ragnhildur Gísladóttir í símtali frá
heimili sínu í Lundúnum með teppahreins-
iryksugu á fullu á bak við sig: „þetta var
gott tækifæri til að koma hljómsveitinni á
framfæri. Við fengum að vísu vonda útreið
í gagnrýni í DV, sem var alveg sanngjarnt,
en þessi gagnrýni gerði mig bara enn þá
ákveðnari, ef hægt var, í að vinna að því að
gera Grýlurnar að góðri hljómsveit. Enda
þótt stelpurnar væru leiðar eftir þessa
frumraun og gagnrýnina ákváðum við, á
æfingu sama dag og umrætt DV kom út,
að bíta sameiginlega á jaxlinn og leggja