Vera - 01.10.1997, Blaðsíða 30

þá gerjun sem á sér stað meðal stjórnarandstöðu-
flokkanna og vinni að því að forgangsraðað verði upp
á nýtt. Liður í því er fundur sem konur í stjórnarand-
stöðuflokkunum munu standa sameiginlega að á
Hótel Borg þann 5. nóvember. Þar gefst konum, sem
ekki hafa fundið sér stað í flokkunum, tækifæri til að
vera með í að móta framtíðarstjórnmálin. Ef okkur
tekst að skapa sterkt afl þar sem kynjuð hugsun verð-
ur ríkjandi þarf Kvennalistinn ekki lengur að vera á
vaktinni. Þar með er ekki sagt að kvennahreyfingin
geti farið í frí - langt í frá.“
Telurðu að hœgt verði að taka ákvörðun um sam-
eiginlegt franiboð á landsfundinum í nóvember?
„Það mun koma í ljós. Við erum inni í miðju ferli
umræðu um þessa leið og enginn veit hvernig fer. Eg
starfa með hópi Kvennalistakvenna sem vill athuga
samstarf við hina flokkana og sá hópur er stór. Ég veit
að stór hluti hreyfingarinnar stendur á bak við okkur
í þessu starfi og vill að við athugum vel hvaða árangri
við gætum náð í samstarfi. Slíkt framboð yrði að bera
þess glögg merki að Kvennalistinn tekur þátt í því.
Mér finnst mjög spennandi tímar framundan í stjórn-
málum og vil taka þátt í því að stokka upp flokka-
kerfið. Það er löngu orðið tímabært, flokksbönd eru
að verða úrelt.“
Guðrún líkir því sem er að gerast í stjórnmálum við
það sem hefur verið að gerast í verslun á undanförn-
um áratugum þar sem búðirnar á horninu og sérvöru-
verslanirnar hafa verið lagðar niður og stórmarkaðir
komið í þeirra stað.
„Stórmarkaðir hafa ekki sama sjarma og litlu búð-
irnar en þeir eru miklu hagkvæmari. Öllu úir og grú-
ir saman en vöruverðið verður lægra. I dag er ekki til
stjórnmálaflokkur þar sem allir meðlimir hafa sömu
skoðun á öllum málurn. Þess vegna held ég að flokka-
kerfið muni líða undir lok og í staðinn komi svona
stórmarkaðir. Þar gilda í raun sömu hugmyndir en
þar verður hægt að vinna í hópum sem myndaðir
verða í kringum einstök mál og málaflokka, t.d. kven-
frelsismál, umhverfismál eða utanríkismál. Mér finnst
þetta spennandi og vil vinna að því að við tryggjum
okkur gott hillupláss fyrir kvenfrelsismálin. Þetta er
nauðsynlegur liður í þeirri uppstokkun sem er óhjá-
kvæmileg í íslenskum stjórnmálum og ég vil að við
verðum með í henni. Reykjavíkurlistinn hefur sýnt að
það er mikil þörf fyrir hugmyndir Kvennalistans en
þar njóta Kvennalistakonur mikillar virðingar.“
Þegar Guðrún er spurð um væntanlegan leiðtoga
fyrir slíkan stórmarkað segir hún að hugmyndafræði
Kvennalistans hafi alltaf byggt á valddreifingu og sér
finnist allt tal um foringja lítið spennandi. Hún legg-
ur þó áherslu á að konur verði í helmingi öruggra
sæta á lista. „Ég geri mér þó ljóst að ef við förum í
samstarf getum við ekki ráðið öllu.“
í lokin minnumst við rétt á jafnréttisráðstefnuna
„Konur og karlar tala saman,“ sem Guðrún tók þátt
í að skipuleggja í Lettlandi. „Þetta var mjög lærdóms-
ríkt og skemmtilegt verkefni. Staðreyndin er sú að
staða kvenna í Eystrasaltsríkjunum hefur versnað eft-
ir að Sovétríkin liðu undir lok. Það kennir okkur að
við megum aldrei fara af vaktinni. Það er síður en svo
sjálfgefið að staða kvenna fari batnandi með tíman-
um. Það að konur skuli t.d. ekki lengur mega vígjast
sem prestar í Lettlandi, ætti að verða okkur víti til
varnaðar og hvatning til að sofna ekki á verðinum.“
„Já, ég tel að hún sé forsenda
þess að við náum samhljómi
með hinum flokkunum. Mér
finnst þetta vera leiðin að því
að ná jafnri stöðu kynjanna.
Það er staðreynd að staða kynj-
anna er ólík og það þarf að
taka tillit til þess á öllum svið-
um. Við verðum að ná sam-
stöðu með konunum í hinum
flokkunum um að rísa upp og
tryggja okkar réttmæta hlut í
framtíðarstjórnmálum á Is-
landi. Ég hef trú á því að það
geti gerst. Hugmyndafræði Kvennalistans er fersk og
hún á hljómgrunn í hinum flokkunum. Margrét Frí-
mannsdóttir hefur t.d. sagt að hún væri ekki formað-
ur Alþýðubandalagsins ef Kvennalistinn hefði ekki
verið til. Ég finn auðvitað að fólk er í viðræðum um
samstarf á mismunandi forsendum. Sumir sjá t.d. fyr-
ir sér einn stóran krataflokk en ég er ekki á leið inn í
slíkan flokk. Ég vil taka þátt í því, með þeim sem það
vilja, að skapa nýtt afl í stjórnmálum þar sem kven-
frelsishugmyndir verða í heiðri hafðar.“
Telurðu að tími Kvennalistans sem sjálfstæðrar
stjórnmálabreyfingar sé liðinn?
„Ef við náum að skapa nýtt verkfæri með öðrum,
er hann það. Ef okkur tekst það ekki er enn brýnni
þörf fyrir Kvennalista en áður. Enn eru tæp tvö ár eft-
ir af þessu kjörtímabili og ég mun starfa af fullum
heilindum fyrir þingflokkinn sem vinnur eftir stefnu-
skrá sem ég er mjög ánægð með. Ég vil að konur nýti
Frá jafnréttisráðstefnunni í
Lettlandi, f.v. Steinunn V.
Óskarsdóttir, Sigríður Lillý
Baldursdóttir, Ingibjörg S.
Gísladóttir, Guðrún, Elsa
Þorkelsdóttir og Guöný
Guðbjörnsdóttir.