Vera - 01.10.1997, Blaðsíða 14

ármálaheiminum
Peningar í banka eru
bara vara
Kristín Sigurðardóttir, í bankaráði Seðlabankans
S
Aþeim tíma sem Kristín tók sæti í
bankaráði Landsbankans starf-
aði hún hjá Kaupþingi og var
skipun hennar því harðlega
gagnrýnd. „Það var sagt að það
passaði ekki að ég væri í annarri peninga-
stofnun. Auðvitað var það ekki beinlínis orð-
að þannig, heldur var það eiginlega merking-
in. Landsbankinn var þá að vísu hvorki með
verðbréfasölu né verðbréfasjóð. Hann átti
Landsbréf sem er alveg sér fyrirtæki með sína
sérstöku stjórn.“
Var gerð krafa um að þú vikir úr banka-
ráði?
Ekki á fyrstu stigum en það var hamrað á
því að þetta gengi ekki. Síðan var farið að
tala um að ég yrði annað hvort að víkja eða
hætta sem deildarstjóri hjá Kaupþingi. Eg
sagði upp starfinu mínu þar og tók að mér
framkvæmdastjórastöðu hjá Félagi vinnu-
vélaeigenda. Þar var ég í sex ár og sá um
þungaskattsmál fyrir þá,“ segir Kristín sem
nú starfar sem sérfræðingur í þungaskatti hjá
Ríkisskattstjóra.
Meðal þeirra embætta sem Kristín gegndi
á meðan hún starfaði fyrir Félag vinnuvéla-
eigenda var stjórnarseta í Samtökum lands-
flutningamanna. „I þessum samtökum eru
átta félög sem öll eru með útgerð bifreiða
sem einn meginþátt síns reksturs. Ég var í
stjórn samtakanna frá stofnun og þar til ég
hætti hjá Félagi vinnuvélaeigenda, þar af var
ég formaður í tvö ár, auk þess sat ég fyrir
hönd Félags vinnuvélaeigenda í sambands-
stjórn VSI.“
Kristín hefur nú starfað hjá Ríkisskatt-
stjóra í eitt ár og eitt og annað hefur breyst í
fjármálaumhverfinu frá því hún fyrst tók
sæti í bankaráði. Að því er sögur herma er nú
aftur komin upp keimlík staða í Landsbank-
anum en þó mun verra dæmi í Búnaðarbank-
anum. Þetta hefur verið lítillega gagnrýnt en
ekki vakið upp neitt fjölmiðlafár. Þessi staða
hefur ekki heldur verið rannsökuð á þingi. í
mínu tilfelli var skrifstofustjóra þingsins,
Friðriki Ólafssyni, gert að meta mitt mál og
skila skýrslu um það. Niðurstaða hans var
að þetta færi ekki saman. Málinu var líka
vísað til bankaeftirlitsins sem skilaði sínu
áliti tveimur dögum síðar. Þeirra niðurstaða
var sú að þetta væri allt í lagi, þar sem ég
væri við innheimtu í mínu starfi og skaraðist
það ekki við setu í bankaráði. Bankaeftirlitið
ákvað að ég gæti vikið af fundi ef til þess
kæmi. Þegar ég lít til baka sé ég að á fjórum
árum hefði ég í mesta lagi þurft að víkja af
fundi einu sinni vegna þess að málefni
Landsbréfa voru ekki inni á borði hjá banka-
ráði.“
Heldurðu að málið sé litið mildari augum
vegna þess að karlmenn eiga nú í blutí
„Já, sennilega gilda nú eitthvað miklu af-
slappaðri reglur fyrir þá. Gagnvart okkur eru
þær heldur stífari."
Var þér gert að segja upp starfi þínu hjá
Kaupþingi?
„Nei, ég tók ákvörðun um það sjálf áður
en til þess kom. Eg var fyrsta konan í banka-
ráði Landsbankans og mönnum brá illa við
að kona kæmi þar inn í fyrsta sinn í 106 ára
sögu bankans. Eg var hins vegar staðráðin í
að standa við það sem ég hafði tekið að mér.
Það reyndist ekki erfitt, þar sem allir tóku
mér einstaklega vel. Þegar inn í bankann var
komið og málin gengin yfir þá var mér tekið
af einstakri velvild og hlýju. Sérstaklega fann
ég sterkan stuðning frá konum innan
bankans. Þarna kynntist ég mörgu góðu fólki
sem ég sakna að hafa ekki lengur regluleg
samskipti við.“
Kristín hefur nú setið í bankaráði Seðla-
bankans í þrjú ár og á eftir eitt ár af kjör-
tímabili sínu þar. Hún er einnig fyrsta konan
sem situr í því ráði... í hversu langri sögu?
„Seðlabankinn vex út úr Landsbankanum
um 1960. Fyrst var hann angi, síðan skúffa,
svo deild, þangað til alveg var skilið á milli.“
En hefur ein kona í bankaráði Seðlabank-
ans völd og áhrif?
„Já. Ég er á því að konur hugsi dálítið
öðruvísi en karlar og þótt við getum mjög
auðveldlega sett okkur inn í hugarheim
þeirra, verður ekki það sama sagt um þá.
Þeir virðast hvorki geta það né vilja. Þess
vegna álít ég nauðsynlegt að við eigum okk-
ar fulltrúa þar. Við erum aldar upp við að
skilja þeirra hugarheim; það er að segja, við
erum tvítyngdar. Við gerum okkur fulla grein
fyrir því að konur og karlar tala sitthvort
tungumálið og því gengur okkur oft betur að
ná til þeirra sem við tölum við. Þar að auki
er sjónarhorn kvenna frábrugðið sjónarhorni
karla, þótt það fari eftir því um hvað verið er
að fjalla. Síðan held ég að sé verulegur mun-
Kristín Sigurðardóttir á sæti í
bankaráði Seðlabankans. Áður var
hún fulltrúi Kvennalistans í banka-
ráði Landsbankans í fjögur ár. Full'
trúar í því ráði eru skipaðir af inn-
anþingslista og á stjórn þrjá full-
trúa en stjórnarandstaða tvo og vaf
Kristín fulltrúi hennar.
ur á áherslum, jafnvel þótt þær séu alltaf ein-
staklingsbundnar.“
Hverjar hafa verið þínar áherslur í þeim
tveimur bankaráðum sem þú hefur setið z?
„Ég hef áhuga á þjónustu og starfsmanna-
stefnu - inn á við og út á við. En að öðru leyti
er þetta rekstur á fyrirtæki og peningar í
banka eru bara vara.“
Hverjar eru helstu breytingar sem þú hefur
séð gerast í bankaráði Seðlabankans og
Landsbankans?
„I bankaráði Seðlabankans gengust menn
inn á þá hugmynd að setja á fót jafnréttis-
nefnd innan bankans og það var samþykkt
jafnréttisáætlun fyrir bankann. Að öðru leyti
er þetta skref fyrir skref, til dæmis í því að
gera bankann aðgengilegri og gögn vel fram
sett. Það kemur enginn inn með einhvern
pakka og ryður honum í gegn. Það þarf að
laða fólk til samstarfs og selja hugmyndir. Ég
hef haft áhuga á að opna aðgengi að bankan-
um fyrir almenning, fá hann tengdan á alnet-
ið. Ég hef beðið um það í tvö ár og það er
núna að bresta á. Þarna verða aliar megin
upplýsingar og talnagögn Seðlabankans að-
gengileg öllum.
Hvað Landsbankann varðar, voru upp-
gjörsmál og tryggingar mér mikið þappsmál.
Ég hafði áhuga á að taka upp breytt vinnu-
14 v ra