Vera - 01.10.1997, Page 8

ótrúlega góður tími, hálfgerð þerapía því að
flest var þetta impróviserað á staðnum á
svokölluðu da-da-máli“.
Ragga og fjölskylda ætla sér að búa í
Lundúnum um óákveðinn tíma, hafa nóg að
gera í sinni sveit.
Er ekki hljómsveitarlífið þyngra í vöfum á
Bretlandseyjum en Islandi?
„Jú, t.d. öll kynning við að koma sér á
framfæri. Hér tekur allt miklu lengri tíma og
meiri þolinmæði - eins gott að hafa góðan
skammt af henni. Heima geta allir orðið
frægir eins og skot - og þá af endemum ef
allt annað bregst.“
HERDÍS Hallvarðsdóttir var með bassa í
fóstri þegar hún sótti um sem bassaleikari í
Grýlunum. Hún hafði áður verið í hálfgerðu
kántríbandi í menntaskóla í Þrándheimi í
Noregi, og lærði á óbó í tónlistarskóla. Hún
segist ekki hafa verið beint á heimavelli í
Grýlunum, en það hafi verið gaman að vera
í hljómsveitinni og það sé viss eftirsjá að
henni: „Við gerðum mikið á stuttum tíma,
spiluðum víða, lentum í skrítnum aðstæðum.
Þetta var lærdómsríkur tími - maður vandist
t.d. drukknu fólki... En það var mikið bras í
kringum þetta og því þreytandi. Þegar
Grýlurnar hættu var ég komin með ofnæmi
fyrir músikbransanum og seldi allt draslið
honum viðkomandi, nema bassann, ætlaði
að vinna fyrir mér með honum í
gömludansahljómsveit eða einhverju þægi-
legu bandi og endaði í Hálft í hvoru sem
bassaleikari. Umhverfið sem sú sveit
hrærðist í var auðveldara en það í kringum
Grýlurnar - maður fékk t.d. laun, sem
Grýlurnar gátu nú ekki alltaf gengið að sem
vísu. Og þetta var líka breyting tónlistarlega
- annar stíll, agaðri og hefðbundnari. Eftir
tvö til þrjú ár í Hálft í hvoru tók ég mér hvíld
þangað til ég fór í Islandicu - jú, ég var líka
bassaleikari í Karma 1990.“ Herdís er gift
Gísla Helgasyni, sem
flestir vita að hefur
líka spilað með Hálft í
hvoru og Islandicu.
Börnin eru tvö, 4 ára
sonur og 17 ára dóttir
í JVIH. Herdís vinnur
nú fyrir útgáfu þeirra
í Islandicu, sér t.d. um
dreifingu diska í þær
u.þ.b. 200 verslanir
sem slíkt selja á fs-
landi, ásamt Inga
Gunnari, hljómsveit-
arfélaga hennar og
Gísla. Auk þess sér
hún um lofgjörðina
tvisvar í viku hjá Orði
lífsins við Grensásveg.
INGA RÚN Pálma-
dóttir gítarleikari fór
heim til Sauðárkróks
eftir að Grýlurnar
hættu og fór að kenna
þar við tónlistar-
skólann á gítar, bæði
klassískan og raf-
magnaðan. Hún rak
þar einnig heilsuvöru-
verslun og eignaðist börn - hefur eignast einu
Grýlubarni fleira en hinar og tóma stráka,
12, 9 og 6 ára. Þeir eru allir að læra á
hljóðfæri: gítar, orgel og píanó. En Inga Rún
er ekki búin að takmarka sig við Sauðárkrók
A Túr. Fríöa Rós, Elísabet og Kristbjörg.
Ljósm: Bára.
síðan Grýlurnar gáfust upp á rólunum - hún
flutti aftur til Reykjavíkur með heilsubúðina
um tíma og í tvö ár var hún í Kanada, rétt
hjá Toronto. Þaðan kom hún til Sauðárkróks
í apríl á þessu ári. Þar leikur hún og syngur í
uppsetningu leikfélagsins á söngleiknum
Trítli, sem tveir heimamenn unnu upp úr
Alfinni álfakóngi. Inga Rún hefur svo sem
áður verið á sviði sem söngkona því að þegar
hún var 14 ára var hún söngkona með
hljómsveitinni Upplyftingu í nágranna-
bænum Hofsósi.
„Eg sá eftir Grýlunum, en þær eru ennþá
lifandi í loftinu - á öldum Ijósvakans. Ég held
meira að segja að ég væri til í að fara í
hljómsveit núna ef mér byðist það. Annars er
ég að reyna að vekja athygli sem húðflúrari,
ég lærði nefnilega „tattú“ í Kanada. Ég fór á
stofu og fékk mér tvö tattú og kynntist kon-
unni sem rekur stofuna. Hún leyfði mér að
fylgjast með störfum sínum þangað til ég
kunni til verka og hingað er ég komin með
allt sem til þarf.” Sem sagt, húðflúr á
boðstólum á Sauðárkróki hjá Ingu Rún: sími
453 5078.
A hún ennþá Grýlu-gítarinn?
„Ég stóð nú í þeirri meiningu að hann væri
í geymslu í Reykjavík, en svo virðist sem
hann hafi gufað upp. Þetta er, eða var, merki-
legur gítar - Fender Stratocaster sem ég
keypti notaðan en bætti á hann tvöföldu
DiMarcio rokk-pikkuppi. Hann er hvítur og
brúnn - ég mundi þekkja hann hvar sem
er...bæði útlitið og sándið. En kassagítarinn
er alltaf innan seil-
ingar og ég spila á
hann fyrir sjálfa
mig. “
LINDA Hreiðars-
dóttir, trommari
Grýlanna, vinnur í
Sparisjóðnum á
Húsavík þar sem
hún býr með tveim
börnum sínum,
strák og stelpu, 12
og 4 ára. Þar að auki
er hún í tón-
listarskólanum og
leggur þar stund á
klassískt söng- og
píanónám. Aðspurð
um hnéð segir hún
að það hafi háð sér
mjög við bassa-
trommusláttinn í
Grýlunum, en hún
hafi farið í aðgerð á
Akranesi sem hafi
tekist fullkomlega
og hún sé nú með
fínt hné. Linda segist
alls ekki hafa verið
tilbúin til að hætta í Grýlunum á sínum tíma,
en aðstæður hafi bara verið þannig að ekki
varð áfram haldið. Hún fór að vinna á
röntgendeildinni á Landakoti, flutti til
Svíþjóðar 1990 þar sem hún lærði djasssöng,
\
8 vða