Vera - 01.06.2001, Side 12

Mér finnst...
Hvar er eigin
sannfæring
alþingsmanna?
Katrín Sævarsdóttir
lögfræðingur hjá Ríkissaksóknara
Samkvæmt 1. málsgrein 48. greinar stjórnar-
skrár lýðveldisins íslands eru alþingismenn
eingöngu bundnir við sannfæringu sína og
eigi við neinar reglur frá kjósendum sínum.
Hefur þessi réttur verið talinn það víðtækur að meira
segja sé ekki hægt að svipta alþingsmann þing-
mennskuumboði þótt hann skipti um stjórnmálaflokk
á miðju kjörtímabili. Leiðir af þessu að alþingismenn
eru einnig óháðir stjórnmálaflokki sfnum.
Eftir að hafa fylgst með stjórnmálum síðustu ár þá
verður að segjast að ég hef á tilfinningunni að eigin
sannfæring alþingismanna hafi litla þýðingu þegar
þeirgreiða atkvæði um einstaka lagafrumvörp. Þetta
virðist allt vera fyrirfram ákveðið á sellufundum
stjórnmálaflokkana. Átökin. sem kjósendur hefðu
gagn og gaman af að fylgjast með, eiga sér í raun
Sundlaugin er opin almenningi
mánudaga til föstudaga frá
kl. 6:30 - 21:30, laugardaga
frákl. 8:00- 18:30 og
sunnudaga frá kl. 8:00 - 17:30.
Sími 565 3080.
ieœei
Meitir pottar l|f
Vatnsgufa jó ;
Ungb.irnasund í
Ljósabekkir j
Vatnsrennibraut mji
Upphituð hiaupabraut
'jölskyldukort
kr. 11.000
6 mánaða kort kr. 7.000
stað þar. Ég verð að segja að mér hefur fundist þessi
sannfæringarskortur hafa verið sérstaklega áberandi
síðastliðinn vetur. í fréttum mátti oft heyra að at-
kvæðagreiðsla hafi skipst þannig að stjórnarliðar
greiddu atkvæði með einhverju frumvarpinu en
stjórnarandstaðan á móti. Þetta vekur upp þá spurn-
ingu hvort fækkun stjórnmálaflokka hafi gert pólitík-
ina litlausari og meira óspennandi.
Gæti skýringuna á samstöðu Samfylkingarfólks
verið að finna í þvf að flokknum sé í mun að Iáta líta
svo út að þar séu allir á einu máli til að kveða niður
þær raddir að þarna sé á ferðinni stjórnmálaflokkur
sem innihaldi fólk með mismunandi skoðanir og sé
því ekki treystandi til að standa saman að því að
stjórna landinu? Og á sama hátt gæti skýringuna á
samstöðu stjórnarliða verið að finna f þvf að verið sé
að reyna að sýna kjósendum að allt sé í himnalagi í
stjórnarsamstarfinu? Það getur varla talist göfugt
markmið í pólitík að standa saman gegn andstæð-
ingnum hvað sem tautar og raular. Hvernig má það
t.d.vera að atkvæðagreiðsla um jafn ópólitfskt frum-
varp og það hvort hækka eigi refsirammann vegna
fíkniefnabrota úr 10 árum í 12 ráðist af flokkslínum?
Ég hef síðastliðin ár starfað hjá lögreglu og ákæru-
valdinu þar sem aðalviðfangsefni mitt hefur verið bar-
áttan gegn fíkniefnabrotum og hef þar af leiðandi oft
lent í rökræðum við lærða og leika um sjónarmið
varðandi refsingar í þessum málaflokki. í þeim rök-
ræðum hef ég ekki orðið vör við að skoðanir fólks á
refsingum í þessum málaflokki séu í miklu samhengi
við stjórnmálaskoðanir þess og vil ég meina að þetta
gildi um refsipólitík almennt. Ef við horfum yfir heim-
inn sjáum við t.d. að Bandaríkjamenn, Kínverjar og ír-
anir eru ofarlega á lista yfir þær þjóðir sem eru hvað
afkastamestar í að taka fólk af lífi vegna afbrota, en
hvað eiga þessar þjóðir sameiginlegt þegar að því
kemur að stjórna landsmálunum? Ef stjórnmálamað-
ur vill vera trúr sínum kjósendum þá vil ég meina að
honum sé skylt að láta sannfæringuna ráða í ríkari
mæli en nú tíðkast. Annars er hætta á því að kjósend-
ur missi trúna á stjórnmálamönnum og stjórnmálum
yfirleitt.
Ég skora á Margréti Maríu Sigurðardótlur, lögmann á Húsa-
vík, að láta í Ijós skoðanir sína á einhverju sem fienni liggur á
fijarta í næsta tölublaði Weru.