Vera - 01.06.2001, Blaðsíða 17

Þessar tölur sýna fjölda
erlendra ríkisborgara með
lögheimili á Islandi.
Pólland 1429
Danmörk 969
Bandaríkin 586
Fyrrum Júgóslavía 555
Fyrrum Sovétríkin 520
Þýskaland 463
Filippseyjar 457
Tailand 429
Bretland 388
Svíþjóð 313
Noregur 318
Aðrir erlendir
ríkisborgarar 2145
Umfram eftirspurn eftir vinnuafli hefur verið viðvar-
andi síðan árið 1996 og virðist ekkert lát á, þó blikur
séu á lofti í efnahagsmálum. Vinnumálastofnun gefur
út atvinnuleyfi til fólks sem kemur frá löndum utan
EES svæðisins en ekki þarf að sækja um atvinnuleyfi
ef fólk kemur frá aðildarlöndum samningsins. Fyrstu
fimm mánuði þessa árs gaf Vinnumálastofnun út 913
ný tfmabundin atvinnuleyfi, samanborið við 653 f
fyrra, en heildarfjöldi tímabundinna atvinnuleyfa árið
2000 var 1663 ný leyfi og 1143 framlengd leyfi.
En hvar er þetta fólk að vinna? Sé bara litið á
fyrstu fimm mánuði þessa árs voru atvinnuleyfi vegna
fiskvinnslu 540; vegna þrifa, ræstinga eða vinnu í eld-
húsi 337; vegna véla- og verkafólks í iðnaði, verk-
t smiðjum og matvælaframleiðsu 295 og til iðnaðar-
manna og verkafólks í byggingariðnaði 241.
Það er ljóst að íslenskt atvinnulíf kæmist ekki af
án þessa vinnuafls og þannig hefur það verið undan-
farin þensluár, sem stundum eru kennd við góðæri.
Það er því að gerast hér á landi, sem gerst hefur í
öðrum Evrópulöndum fyrir áratugum, að erlent
vinnuafl hefur tekið að sér þau störf sem innfæddir
vilja ekki vinna. Sem dæmi um það má nefna að í
ræstingum á ríkisspítölunum er nú 75% starfsfólksins
af erlendum uppruna.
Önnur birtingarmynd þessa innflutnings birtist
víða úti á landi þar sem vel menntaðir útlendingar
hafa lagt fram mikilvægan skerf til menningar stað-
anna. Hægt er að taka dæmi af Bolungarvík í því sam-
bandi en við tónlistaskólann þar kenna nú fjórir há-
menntaðir tónlistarmenn frá austur-Evrópu á margs
konar hljóðfæri. Þar hefur líka verið búsett tailensk
kona sem hóf fyrir nokkru að kenna börnum sam-
kvæmisdans. Nemendur hennar sóttu íslandsmeist-
aramót í samkvæmisdönsum í vor og unnu nokkur
þeirra til verðlauna.
Framlag fólks af erlendum uppruna til mannlífs á
Vestfjörðum hefur verið mjög sýnilegt og hafa heima-
menn kunnað að meta það á táknrænan hátt með
sinni árlegu Þjóðahátíð þar sem útlendingarnir kynna
menningu sína t.d. með tónlist, dansi og matargerð.
Mættu fleiri landshlutar taka Vestfirðinga til fyrir-
myndar í þessu efni og bjóða fólk þannig velkomið á
ótvíræðan hátt. Það myndi víkka sjóndeildarhring al-
mennings og vinna gegn fordómum. Af hverju er ekki
svona hátíð haldin í höfuðborg landsins, Reykjavík?
17