Vera - 01.06.2001, Blaðsíða 20

Viðtöl: Elísabet Þorgeirsdótti
Verð fyrir fordómum á hverjum degi
segir Katrín Thuy Ngo frá Víetnam
Katrín Thuy Ngo kom til íslands órið 1991 með 30 manna hópi flóttafólks fró
Víetnam. Hún hafði flúið með bóti til Hong Kong og dvalið í lokuðum flótta-
mannabúðum í 18 mónuði óður en hún fékk viðurkenningu sem pólitískur flótta-
maður. Skömmu síðar gafst henni tækifæri til að koma til íslands ósamt kærasta
sínum og ungum syni. Katrín er nú fræðslufulltrúi í Miðstöð nýbúa í Reykjavík.
Katrín er frá Norður-Víetnam og þurfti alla ævi
að gjalda fyrir pólitískar skoðanir föður síns.
Hann var rithöfundur og var hnepptur f fang-
elsi árið 1963 eftir að hafa skrifað skáldsögu sem var
ekki að skapi kommúnistastjórnarinnar sem er þar
enn við völd. Ekkert fréttist af honum eftir það en tfu
árum seinna var fjölskyldunni sagt að hann væri dá-
inn. Katrfn var aðeins átta mánaða þegar faðir hennar
var handtekinn en af því hann var pólitískur fangi
missti fjölskyldan ýmis borgaraleg réttindi. Móðir
Katrínar barðist áfram með börnin sín þrjú. Hún
stofnaði saumastofu og sendi Katrínu til náms í fata-
hönnun og vann hún síðan á saumastofunni í nokkur
ár. En móðir hennar vildi að hún menntaði sig meira.
Vegna pólitískra skoðana fékk enginn úr fjölskyldunni
aðgang að ríkisháskólunum en þær mæðgur unnu
hörðum höndum svo Katrín gæti farið f einkarekinn
kennaraháskóla.
„Ég tók fyrst fjögur ár til almennra kennararéttinda
en bætti síðan tveimur árum við og fékk réttindi til að
kenna f framhaldsskólum. En ég fékk ekki vinnu nema
langt uppi í sveit af því að fólk með próf úr ríkishá-
skólunum gekk fyrir eða fólk sem á nóga peninga. Ef
ég færi svona langt í burtu yrði mamma að vera ein,
því systir mín var gift og farin að búa. Ég ákvað því að
flýja land í von um að geta búið í landi þar sem við
gætum lifað sem frjálsir þegnar. Þegar ísland var
kynnt fyrir okkur í flóttamannabúðunum voru margir
sem ekki vildu fara þangað en mér fannst mikilvægast
að komast þangað sem ríkti friður og mannréttindi
væru virt, þótt landið væri langt í burtu og ég vissi lít-
ið um það," segir Katrín.
18 mónuðir í lokuðum flóttamannabúðum
Það var mikil lífsreynsla að ferðast á báti út í óviss-
una og Katrín segist hafa verið hætt komin á leiðinni.
20