Vera - 01.06.2001, Page 23

Gott að tala við sjúklingana
segir Eimee frá Filippseyjum
Eimee Bernaldez Damasin
er 22 ára og er frá borginni
Davao á Filippseyjum. Hún
kom til íslands í september
1999 til að heimsækja syst-
ur sína. I heimsókninni
kynntist hún Islendingi og
giftist honum. I rúmt ár hefur
Eimee unnið við ræstingar á
Landspítalanum í Fossvogi
og líkar vel.
„Það er mjög erfitt að fá vinnu
heima hjá mér ef maður þekkir ekki
rétta fólkið," segir Eimee. „Ég var
búin að vera tvö ár í verslunarskóla
en vissi að það væri nánast von-
laust fyrir mig að fá vinnu, hvort
sem ég héldi áfram námi eða ekki.
Systir mín kynntist manni frá Akur-
eyri fyrir sjö árum og flutti til hans.
Hún er menntuð sem Ijósmóðir en
hefur unnið í fiski síðan hún kom til
landsins. Vegna tungumálsins hefur
hún ekki mátt vinna við sitt fag en
hana langar að prófa að vinna á
sjúkrahúsi. Hún bauð mér að koma
í heimsókn því hér væri gott að búa
og auðvelt að fá vinnu," segir Eimee
þegar hún er spurð um tildrög þess
að hún kom til landsins. Ferðin til
Islands var fyrsta ferð Eimee til ann-
ars lands. Hún dvaldi hjá systur
sinni í þrjá mánuði og gat fengið
vinnu á Akureyri en þá var ástin
komin inn í spilið.
„Maðurinn sem ég kynntist á
heima f Reykjavík og systir mín bað
mig að hugsa mig vel um hvort ég
vildi giftast honum og búa fyrir
sunnan eða vera á Akureyri. Ég tók
þá ákvörðun að giftast og f janúar
árið 2000 vorum við gefin saman í
Landakotskirkju því ég er kaþólskrar
trúar eins og flestir Filippseyingar.
Við bjuggum fyrst heima hjá
tengdaforeldrum mínum og þau
Mynd: Þórdís
tóku mér mjög vel en nú erum við
búin að kaupa okkur íbúð og ég er
mjög ánægð."
Eimee segist hafa farið á þrjú ís-
lenskunámskeið - á Akureyri, f
Námsflokkunum og á vinnustaðn-
um, á námskeið sem Efling stóð fyr-
ir. Henni finnst erfitt að tala fs-
lensku en segist skilja og geta lesið
meira en hún geti talað. Hún lærir
mikið á því að tala við sjúklingana
og segir að margir þeirra vilji tala
við sig. Tengdaforeldrar hennar tala
ekki ensku svo hún talar líka ís-
lensku við þau.
„Starfsfólkið sem ég vinn með er
mjög vingjarnlegt og gott við mig en
ég hef ekki kynnst mörgum öðrum
íslendingum. Ég á vini frá Filipps-
eyjum og hitti suma þeirra þegar ég
fer í messu þá sunnudaga sem ég er
ekki að vinna. í sumarfríinu ætlum
við að fara til Akureyrar að heim-
sækja systur mína og manninn
hennar. Foreldrar okkar búa á
Flippseyjum og við systurnar send-
um þeim peninga ef við mögulega
getum. Sonur systur minnar býr hjá
þeim en þau ættleiddu hann vegna
þess að systir mín var einstæð móð-
ir. Hann var 2 ára þegar hún fór til
íslands og er þvf orðinn 9 ára. Hana
langar mikið að fá hann en hún og
maður hennar hafa ekki getað eign-
ast barn. En mamma og pabbi vilja
hafa hann því að á Filippseyjum er
svo mikilvægt að eiga syni. Þetta er
erfitt fyrir systur mína og ég vona að
sonur hennar komi í heimsókn til ís-
lands bráðlega. Ég hef ekki orðið
vör við kynþáttafordóma og finnst
gott að búa hér. Mér fannst erfitt að
fara út fyrst þegar ég kom en það er
allt í lagi núna. Hér er friður og ekki
of margt fólk eins og á Filippseyj-
um," sagði Eimee að lokum.
23