Vera - 01.06.2001, Blaðsíða 40

KcirlmGnn og noktordansstaðir
„Hún var mjög ákveðin og taldi
sig eiga rétt á viðskiptum við mig.
Ef ég bauð annarri drykk kom hún
bara og heimtaði athygli. Ég tók
þessu ekki illa og keypti einkadans
hjá henni í hvert skipti. Hand-
leggsbrotið gerði það að verkum
að ég átti erfitt með sum verk og
hún fróaði mér í einkadansklefun-
um. Eftir þessi kynni bað ég um
meira. Hún vildi fyrst ekki gera það
inni á staðnum en samdi um kyn-
mök utan staðarins fyrir 20.000
krónur. Smátt og smátt urðu einka-
dansarnir grófari, bæði af minni
hálfu og hennar, og við áttum
samfarir í klefanum þegar ég
keypti hálftíma einkadans en hann
kostar 25.000 krónur. Ég borgaði
það við barborðið en borgaði
henni Ifka beint."
Hann segir að af hálfu staðar-
ins hafi ekkert eftirlit verið með því
sem fram fór, nema tímavarsla
sem dyraverðir sáu um. Sjálfur
hefur hann oft heyrt stunur og
samfarahljóð úr öðrum klefum en
algengt er að átta til tíu klefar séu
á stöðunum og aðeins þunnt þil á
milli. Hann hefur Ifka orðið vitni
að því að viðskiptavinur kvartaði
yfir því að fá ekki kynlífsþjónustu
og var stelpan sem hann hafði
keypt einkadans af ávítuð.
„Þegar á leið fór mér að líða
illa eftir einkadansana, mér fannst
ég sökkva dýpra og dýpra, verða sf-
fellt meiri perri. Við vorum
nokkrum sinnum saman fyrir utan
staðinn, samt heimtaði hún alltaf
einkadans þegar ég kom og var þá
alltaf til í að fróa mér. Stundum
borgaði ég henni án þess að fara
með henni inn í klefa og stundum
bað ég hana að hætta þessari
þjónustu, mér fannst þetta orðið
óþægilegt," segir hann.
Sniffaði kókaín af rasskinn
Annar viðmælandi okkar, rúmlega
tvítugur, lýsir reynslu sinni svona:
„Það er bara eitthvað við það að
horfa á strippara fara úr fötunum
sem fær mig til að sækja nektar-
dansstaði. Ég hef orðið var við
vændi en er ekki að sækjast eftir
því, hef engan áhuga á því. Einu
sinni bauð stúlka mér að sniffa
kókafn af rasskinninni á sér. Ég var
búinn að gefa henni kókaín áður
og einu sinni leið yfir hana því
þetta var svo gott kók. Eina kyn-
lífsþjónustan sem ég hef fengið á
nektarstað var þegar ég var tottað-
ur af strippara sem ég var búinn
að eyða fullt af peningum í."
Þegar hann er spurður hvort
honum finnist í lagi að þiggja kyn-
lífsþjónustu af bláókunnugri konu,
segir hann: „Hún var ekki það
ókunnug, ég var búinn að panta
mér marga einkadansa og spjalla
„Þegar á leiS fór mér
að líða illa eftir einka-
dansana, mér fannst
ég sökkva dýpra og
dýpra, verða sífellt
meiri perri.
heiilengi við hana. Ég hef eytt
svona 30.000 krónum í það skiptið
en í allt hef ég eytt yfir 200.000
króum í einkadansa. Mér finnst
það auðvitað of mikið þegar ég lít
til baka."
Trúirðu því að sumar stúlkurnar
séu fluttar inn frá Austur Evrópu
sem kynlífsþrælar?
„Nei, flestar af þessum könnun-
um eru gerðar af konum og eru
ekki konur alltaf konum verstar?"
Hvað heldurðu þá að fái konur
til að vinna á strippstöðum?
„Peningar. Ég þekki konu sem þén-
ar á bilinu 200.000 til 300.000 á
mánuði," segir hann.
Símatorg, fylgdarþiónusta,
erótískt nuda
Eins og fram kemur hér að ofan er
auðvelt fyrir menn að fá kynlífs-
þjónustu inni á stöðunum. Við-
mælendur okkar hafa einnig
reynslu af því að semja um sam-
farir úti í bæ, bæði í tengslum við
nektarstaði og annars staðar.
„Stúlkurnar eru alveg óhræddar
við að hverfa með viðskiptavinum
út f leigubíl á vinnutíma og koma
svo aftur til að dansa," segir einn.
„Á nektarstöðum er hægt að semja
um vændi sem fer fram á hóteli og
borga við barborðið. Það kostar
40-50.000 krónur og á stelpan að
fá helminginn. Eitt hótel virðist
hafa sérhæft sig í þessu, þar eru
frátekin herbergi fyrir svona þjón-
ustu sem ekki eru á almennri skrá.
Maður borgar fyrir herbergið í af-
greiðslu hótelsins, það er ekki
innifalið í verðinu."
Símalínur eru ekki síðri leið til
að ná sér í vændi, einnig eru til
40