Vera - 01.06.2002, Síða 10

Helga Baldvinsdóttir Bjargardóttir
skyndimynd
(Z
0)
>
10
argrét Einarsdóttir er laganemi á lokaári
við Háskóla íslands og hefur verið virk í
stjórnmálum allt frá menntaskólaárun-
um. Hún sat í varastjórn SUS haustið
1997, þá á 1. ári í lagadeild. Hún var for-
maður jafnréttisnefndar á SUS-þingi
1999 þar sem hún, ásamt fleirum, barð-
ist hart fyrir lögunum um fæðingarorlof feðra og hafði sitt
í gegn á því þingi. Sem laganemi hefur Margrét verið öfl-
ug í félagslífinu en hún var ritstjóri Ulfljóts á 3. ári og nú
í mars tók hún þátt í Jessup, málfTutningskeppni laga-
nema á sviði alþjóðalögfræði, sem haldin var í Was-
hington. I stúdentapólitíkinni vann hún mikið fyrir Vöku
og upplifði það að tapa í fjögur skipti en sigra svo kosning-
arnar í ár. Fyrir borgarstjórnarkosningarnar skipaði Mar-
grét 9. sæti á lista Sjálfstæðisflokksins og er hún því orðin
varaborgarfulltrúi Reykjavíkur en sem slíkur situr hún í
jafnréttisnefnd og félagsmálaráði auk þess sem hún er
varamanneskja í löggæslunefnd.
Margrét hefur verið iðin við skriftir enda skríbent á
deiglan.com og nýju vefriti ungra hægari feminista
tikin.is. Hún segist einnig hafa ákaflega gaman að því að
vinna rannsóknarverkefni á sviði lögfræði og vann hún
til dæmis nýsköpunarsjóðsverkefni í tengslum við EES-
samninginn, sem tilnefnt var til nýsköpunarsjóðsverð-
launa, auk þess sem hún vann ásamt tveimur öðrum
laganemum nýsköpunarsjóðsverkefni fyrir Siðfræði-
stofnun á sviði persónuverndar. Sjálf lýsir hún sér sem
frjálslyndri, hófsamri hægri manneskju og hægri fem-
inista. VERA tók þessa öflugu konu tali á dögunum og
fræddist um hana sem og ungar konur í Sjálfstæðis-
flokknum almennt og hægri feminisma.
Hvað er hægri feminismi og hver er munurinn á
hægri og vinstri feministum?
Munurinn liggur aðallega í afstöðunni til jafnréttismála.
Hægri feministar vilja meina að þróunin í jafnréttismál-
um sé í rétta átt þó að takmarkinu sé enn ekki náð.
Vinstri feministar eða róttækir feministar vilja beita
kynjakvótum og jákvæðri mismunun til að flýta fyrir þró-
uninni en þessu er ég mjög ósammála og held að slíkt geri
jafnréttisbaráttunni meiri skaða en gagn. Með kynjakvót-
um og jákvæðri mismunun erum við að fá karlmenn upp
á móti okkur því gagnvart þeim er þetta auðvitað alls ekki
sanngjarnt auk þess sem það getur beinlínis verið niður-
lægjandi fyrir konur að komast inn í starf á slíkum for-
sendum. Síðan er líka alveg óendanlega auðvelt að kom-
ast framhjá skilyrðunum fyrir jákvæðri mismunun vegna
þess að það eru engir tveir einstaklingar „jafn“ hæfir.
Hver eru brýnustu mál jafnréttisbaráttunnar að
þínu mati?
Launamunur kynjanna er ennþá mikið áhyggjuefni og þar
finnst mér að konur þurfi að vera meðvitaðri því að þeg-
ar allt kemur til alls þá bera þær sjálfar ábyrgð á því að
semja fyrir sig um viðeigandi laun. Konur eru seinþreytt-
ari til að biðja um launahækkanir og þegar þær gera það
biðja þær oftar um lægri laun en karlar í sama starfi. Þetta
þurfa konur að vera meðvitaðar um og vera þess vegna
þeim mun duglegri að þrýsta hver á aðra í því að gera
meiri launakröfur og sækja um forstjórastöðurnar! Það
sama gildir um pólitíkina, karlar sem ætla sér að komast
áfram eiga yfirleitt dyggt stuðningsnet af pólitískum bak-
hjörlum. Þetta þurfa konur að gera líka hvort sem þær
kjósa að gera það með stuðningi skoðanasystra sinna,