Vera


Vera - 01.06.2002, Blaðsíða 52

Vera - 01.06.2002, Blaðsíða 52
tónlist Heiða Eiríksdóttir Lauryn Hill MTV Unplugged 2.0 Lauryn Hill, fyrrum söngkona hljómsveitarinnar Fugees, er hér á ferð með ótrúlega sérstæða plötu. Þetta er „önplögged", þ.e.a.s. óraf- mögnuð tónleikaplata en þrátt fyr- ir það er hreint rafmögnuð stemn- ing í salnum. Hún syngur og spil- ar á kassagítar og lögin eru í brot- hættum útgáfum. Hver nóta heyr- ist í gítarspili og rödd hennar, hún hefur ekkert að fela sig á bak við. Því er greinilegt þegar hún reynir á rödd sína og hún brestur öðru hverju en eins og Lauryn segir sjálf er röddin sí- breytileg. Suma daga hljómar hún svona og er ekkert verri til að flytja boðskapinn þegar hún er ekki flauelismjúk, heldur dálítið hás. Lögin sem flest eru splunkuný eru fín en enn skemmtilegra er að heyra hana tala milli laga. Hún hefur boðskap handa fólkinu: Að vera það sjálft, að hætta öllu falsi, að vera ekki hrætt við sitt innra eðli því maður er hvort eð er bara bestur maður sjálfur. Hún talar um raunveruleikann og alvöru hluti og virðist vera pínu beisk út í tónlistarbransann sem hún tók þátt í lengi áður en hún snéri við blaðinu og fór að vera hún sjálf. Þetta spjall hennar hefur rosa- lega góð áhrif á mann því hún er afslöppuð og bæði fyndin og orðheppin en líka mjög tilfinninganæm. Þetta er einhvern veginn eins og að fara í sálfræði- tíma þar sem sálfræðingurinn er líka besti vinur þinn. Það væri svo auðvelt að eyðileggja svona spjall og gera það væmið og tilgerðarlegt en það gengur fullkomlega upp hjá henni. Hún er í svipuðum fíling og Páll Óskar er í Dr. Love-þáttunum sínum, nema hún grefur dýpra í sálarlíf fólks og er heimspekilegri. Hún viðurkennir að hún er í rusli og á við alls kyns vandamál að stríða sem eru eins hversdagsleg og hjá öllum hinum í heiminum. Þetta er umræða um heiminn og fólkið í honum og þroskaferli mannsins og í bland syngur hún svo lögin sín. Umræðan er aðal, lögin eru svo aukabónus. Váááá, rosalega flott stelpa, mig langar að eiga Lauryn Hill sem vinkonu! Point Cornelius Cornelius, eða Keigo Oyamada, er japanskur tón- og fjöllistamaður sem hefur fengið töluverða athygli víðs vegar í heiminum á síðustu árum. Hann er fæddur 1969 í Tókíó og hefur verið að gefa út plötur síðan 1993 en fyrsta útgáfa hans á alþjóðagrundvelli var árið 1998. Hann stofnaði í upphafi ferils síns útgáfu- fyrirtækið Trattoria en hóf síðan samstarf við fyrir- tækið Matador Records. Það voru þeir sem gáfu árið 1998 út plötuna Fantasma, sem vakti verulega at- hygli á honum. Þar var að finna heimasmíðaða sam- suðutónlist úr ólíkum áttum. Cornelius er upphaflega rokkgítarleikari og því eru eitthvað af rokkuðum gítarfrösum sem gætu sómt sér vef hjá hávaðasömum sveitum eins og My Bioody Valentine, en svo notast hann líka við sampler og tölvu og tengir þetta svo allt saman við ljúfa og melódíska stemningu eins og finna má hjé Bítlunum og Beach Boys. A nýju plötunni hans, Point, fer hann um enn víðari völl en áður því þar gætir áhrifa frá heimstónlist í ofanálag við allt hitt. Við fyrstu hlust- un finnst manni ef til vill eins og Point sé ómarkviss- ari en fyrri plötur hans en í raun og veru er hún bara ekki eins poppuð en alveg jafn áhugaverð. Hann nær með tilraunagleði sinni að tengja saman tónlistar- stefnur sem maður hélt að ekki væri hægt að tengja saman og svo er bónus hve skemmtilegt er að heyra hann syngja með á japönsku. Þetta er diskur fyrir fólk sem vill láta koma sér á óvart, fólk sem vill prófa eitthvað nýtt, fólk sem neitar því alfarið að allt hafi verið reynt í rokkmúsik en það er ein- mitt útgangspunkturinn hjá Corneliusi. Það er allt hægt ennþá! POINI byCORNEUUS fiom Natomeguro to Evofywhoro 4529- comeHus-sound.com Vertu áskrifandi að tímariti sem fjallar um málin á líflegan og opinskáan hátt! Glæsilegt áskríftartilboð! Nýir áskrifendur fá: Frábæra bókagjöf frá Sölku bókaforlagi 2 fyrir 1 í heilsulind Bláa Lónsins Geísladiskinn StelpUi"0 eða Þrjú eldri tölublöð VerU kk Kynntu þér málið á www.vera.is Tímaritið Vera - skiptir málí' S: 553 1850 • askrift@vera
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.