Vera - 01.10.2004, Blaðsíða 42

» Hjördís Hjartardóttir félagsmálastjóri í Borgarbyggð er þekkt fyrir
ákveðnar skoðanir og er sönn rauðsokka í hjarta. Guðrún Vala Elís-
dóttir heimsótti Hjördísi og fékk að skyggnast í lífssögu hennar.
Segðu aðeins frá uppruna þínum?
Ég er fædd í rúmi foreldra minna árið
1952, á Hraunsnefi í Norðurárdal í Borgar-
firði, og alin þar upp í stórum systkina-
hópi. Við erum fimm alsystkini; ég á tví-
burabróður, bróður sem er tveimur árum
eldri, systur sem er fjórum árum eldri og
bróður sem er tveimur árum yngri. Þannig
að við erum fædd á sex árum fimm stykki.
Svo á ég hálfbróður sem er níu árum eldri.
Ég var í heimavistarbarnaskóla á Varma-
landi frá 9 til 12 ára, á þeim tímum þegar
maður byrjaði ekki í skóla fyrr en liðið var
á október, réttir vel afstaðnar og búið að
gera slátrið. Við vorum í skólanum fram í
seinnipart maí, hálfan mánuð í skóla og
hálfan mánuð heima með heimanám,
áttum löng jólafrí og löng páskafrí. Mér
taldist einhvern tímann til að barnaskóla-
ganga mín hefði ekki verið nema ríflega 10
vikur á ári í 4 ár. Ég hef komist ágætlega af
með það nema það fórst alveg fyrir að
kenna mér kristinfræði. Síðan var ég í
Reykholti í tvo vetur og einn vetur í MA á
heimavist en þá skildu foreldrar mínir.
Móðir mín flutti til Reykjarvíkur og við
systkinin með henni. Þá fór ég í MR og
lauk stúdentsprófi vorið 1971. Næsta ár
vann ég á Vöggustofu Thorvaldsensfélags-
ins sem var upptökuheimili, eins og það
hét þá, fyrir börn á vegum Félagsmála-
stofnunar Reykjavíkur. Eftir það fór ég til
Danmerkur í nám í félagsráðgjöf og lauk
því 1975. Síðan hef ég verið að vinna 11
mánuði á ári.
Og hvar hefurðu verið að vinna?
Ég vann hjá Félagsmálastofnun Reykja-
víkur í 20 ár en í mjög mismunandi störf-
um. Ég byrjaði sem almennur starfsmaður
42 / 5. tbl. / 2004 / vera