Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1918, Blaðsíða 72

sér fyrir hendur að þýða hann og skýra bæði fyrir
íslendingum og öðrum, og unnið sér með því dokt-
orsnafnbót. Pað er dr. Alexander Jóhannesson. »Mær-
in af Orleans« er þegar út komin.
Heini'ích Heinc (frb. hæne) er fæddur í Dús-
seldorf á Pýskalandi 13. desbr. 1799. Hann var af
Gyðingaættum og átti við þá óvild og fyrirlitningu að
stríða í upþvextinum, sem þá var alment hlutskifti
Gyðinga. Fyrst átti að gera úr H. kaupmann, og var
honum komið til frænda sins, sem var bankastjóri.
Ekki reyndist hann þó vel fallinn til þess starfa og
var hann þá settur til bóknáms. Þrált fyrir alt, sem
glapti huga hans, tókst honum að lúka náminu og
vinna sér doktorsnafnbót í réttarvísindum. 1825 tók
hann kristna trú, og skömmu síðar fór hann úr landi
og hélt lengst af til í París eftir það. Sagt er, að
hann hafi á yngri árum felt ástarhug til ríkrar og
fagurrar stúlku af Gyðingaættum, frænku sinnar, en
ekki ferigið að eiga hana, og haíi liann harmað það
mjög. Að minsta kosti er einlrver, sem hann stöðugt
virðist þrá og harma i Ijóðum sínum. í París kvænt-
ist H. franskri almúgastúlku, sem hann hafði lengi
búið með. Skömmu síðar misti hann heilsuna, varð
aflvana um allan neðri hluta líkamans, lá í rúm-
inu svo árum skifti og dó úr þeim sjúkdómi 17. febr.
1856. Heine reit margar ferðasögur, og vann sér með
þeim mikinn orðstýr. Skiftist þar á bundið mál og
óbundið, og er hann jafnvigur á hvorttveggja. Einn-
ig skiftist þar á gaman og alvara, rósir og þyrnar,
svo að mörgum sveið undan orðum hans. Seinna
skrifaði hann mörg ágæt ritverk (»Atta Troll«, »Deut-
schland« »Der Salon«, »Die romantische Schule« o.
íl.). En lang-frægast af öllum ritverkum hans er ljóða-
safn hans »Buch der Lieder«. Mun sú bók vera kunn-
ast allra þýskra bólca öllum þeim, er þýsku geta les-
ið. Af ljóðum hans eru mörg þýdd á íslensku, og
(18)