Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1918, Blaðsíða 148
brent — en hér voru það nær eingöngu karlmenn. —
Telst fróðum mönnum svo til, að nær liálf fjórða
miljón manna hafi verið brend alls.
1625 fer fram fyrsta galdrabrenna hér á landi á
Melaeyrum í Svarfaðardal í Eyjafjarðarsýslu. Var þar
brendur unglingsmaður, Jón Rögnvaldsson að nafni,
bróðir Porvalds Rögnvaldssonar á Sauðanesi á Uþsa-
strönd, sem er eitt af nafnkunnustu skáldum 17. ald-
arinnar. Minnist Porvaldur þessa atburðar í kvæði
sínu »Æfiraun« á þessa leið:
En sem leið minn aldur | angrið fékk ei stilt,
bróður báru galdur | berlega þó vilt.
Hann var ei að því valdur; | vissi eg um þann pilt,
alt of mjög eintaldur, | á það við oss skylt.
Sorgartreginn sezti | sveið um hj'ggjurann,
bolta á barma festi | burðugur sýslumann,
dæmdi dóm, ei fresti | dauðaverðan hann
kjmdi eld með kesti | kola svo til brann.
(Árb. Esp. VI. 28).
Sýslumaður í Eyjafjarðarsýslu var þá Magnús Björns-
son á Munkaþverá (dóttursonur Staðarhóls-Páls), sið-
ar lögm. Eftir þetta varð hvíld á galdrabrennunum
í nærri því 30 ár.
1654 er sá maður kominn til sögunnar, sem mestan
endemisorðstír hefir hlotið af galdrabrennunum, það
er wskraddarasveinninn eineygði«, Porleifur Kortsson,
síðar lögmaður, sem þá er orðinn sýslumaður í
Strandasýslu. Pað ár, dagana 20.—25. sept. eru þríi’
menn brendir fyrir galdra í Trékj'llisvík. Peir hétu:
Pórður Guðbrandsson, Brandnr (Guðbrandur?) Egilt
Bjarnason og Grímur Jónsson. Tilefnið var það, að
einhverjar konur höfðu fengið flog í kirkjunni!
1656. Brendir Kirkjubóls-feðgar á Eyri í Skutilsfirði
(ísafjarðarkaupstað, sem nú er). Peir hétu báðir
Jónar Jónssynir og voru mestu atgerfismenn. Peir
(94)