Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1918, Blaðsíða 74

sumarið hagstætt, grasvöxtur í góðu lagi og nýttust
hey vel. Haustið var gott um land alt og fyrri hluti
vetrar, fram að jólaföstu, en þá harðnaði með snjó-
komum’ og jarðbönnum.
Fiskiveiðar. Um mestan hluta lands var góður
fiskafli og hátt verð á sjávarafurðum. Einnig var
mjög mikil síldveiði, og veiddu íslenzk skip á Ej'ja-
firði og Siglufirði yfir 130,000 tunnur, og hefði veiðin
orðið miklu meiri, ef eigi hefði vantað tunnur, en
flutningur á þeim var tafinn og heftur af Englendingum.
Verzlun og samgöngur. Allar aðíluttar vörur hækk-
uðu mjög í verði og innlendar vörur voru í háu verði.
í árslok höíðu nauðsynjavörur hækkað um 80°/o frá
því að ófriðurinn hófst. Skipagöngur til Norðurlanda
voru mjög tafðar af Bretum, og kröfðust þeir þess
að skipin kæmu við í brezkri höfn bæði á leið til
landsins og frá. Bretar vildu og eigi leyfa sölu ís-
lenzkra afurða til Norðurlanda og Hollands, en buð-
ust til að kaupa þær vörur, er þangað áttu að fara,
en lofuðu jafnframt að leyfa útflutning á ýmsum
nauðsynjavörum hingað frá Bretlandi. Var gerður
samningur um þetta mál milli islenzku og brezku
stjórnanna og 24. maí voru gefln út bráðabirgðalög
um heimild handa landsstjórninni til tryggingar að-
flutningum til landsins; og 30. júni og 28. júlí voru
gefnar út reglugerðir samkvæmt lögunum.
Birni Sigurðssyni bankastjóra var falið að dvelja í
Lundúnum tii að gæta hagsmuna landsins í verzlun
þess og viðskiftum. Seinna á árinu leyfðu Bretar út-
flutning á ýmsum vörum til Norðurlanda.
Við Ameríku voru á árinu höfð mikil viðskifti. Um
haustið fór »Gullfoss« og »Goðafoss« til New York og
stjórnin leigði skip í Noregi (»Bisp«) til vöruflutn-
inga þaðan. Var það um áramótin búið að fara tvær
ferðir og flytja hingað steinoliu og matvörur. Auk þess
keypti stjórnin 2 kolafarma frá Englandi. Matvöru-
birgðir þær, er landsstjórnin átti frá fyrra ári, voru
(20)