Ársrit Nemendasambands Laugaskóla - 01.01.1933, Qupperneq 36

Hvers vegna iðka menn
íþróttir?
Ég býst við, að margir ungir menn nú á tímum hafi
einhverntíma mætt þessari spurningu: Hvers vegna
iðkar þú íþróttir? Hvers vegna glímir þú, syndir þú,
hleypur og stekkur? Hvers vegna leggur þú á þig mik-
ið erfiði og margskonar fyrirhöfn, sem ekkert gefur
í aðra hönd annað en þreytu, ekkert annað en þreytu
og sóun á tíma og peningum? Hvers vegna eyðir þú
ekki frístundum þinum til einhvers þarfara, til ein-
hverra starfa, sem gætu orðið þér til nota og byggt
upp framtíð þína? Ég veit, að -þannig hafa margir
spurt og spyrja enn, og viðhorf manna til íþrótta fer
eftir svarinu, sem þeir fá. Þess vegna er áríðandi, að
það geti vel tekizt.
Þá er fyrst að gera sér grein fyrir: Hvað er íþrótt?
Eru það einungis þeir leikir, sem við iðkum í frístund-
um okkar og til kapprauna, eða geta ýms störf í dag-
legu lífi talizt þar til? Loki Laufeyjarson kunni þá
íþrótt eina að éta, og að því leyti erum við flestir vel
íþróttum búnir. Sumir telja starf bóndans til íþrótta,
þegar hann við lítil efni nær furðu miklum árangri.
Enn fleiri álíta jötuninn íþróttamann, þann, sem spig-
sporar um á leiksviðum og sýnir ómennsk átök. En
ekkert slíkt er öruggur mælikvarði.