Freyr - 01.12.1948, Síða 7

Þá eru jól hjá oss, hér á norðurhveli jarðar, þegar dagarnir eru stuttir,
sólin kemst aðeins stund úr deginum litið eitt yfir sjóndeildarhringinn og
l dölum milli hárra fjalla sést engin sól.
Hjá börnunum eru jólin, og allt sem við þau er tengt, bjartasta stund
ársins, enda þótt þá skíni eigi sól. Þá eru jólaljósin tendruð, mitt í myrkri
skammdegisins og í barnsaugunum speglast jólaljósin. Birta þeirra mark-
ar án efa djúp spor l hugum barnanna og hjörtum, og svo andlega fátæk
mun vart nokkur kona eða karl á landi voru, að eigi séu jól bernskunnar
eins og lýsandi viti á landi minninganna. Þessi stund ársins, þegar sólin
felur sig að fjalla- og skýjabaki, er björt, af þvl að þá eru jólaljósin
tendruð og þau Ijóma jafn skœrt l hreysum og höllum.
Jól í heiðnum sið voru hátíð Ijóssins, þegar sólin sneri frá suðrinu á
ný, þegar von var hennar, með sumri og gnœgðum að liðnu skammdegi.
Jól eru á meðal kristinna manna ekki aðeins hátíð sólarinnar, heldur
og hinnar friðsœlu birtu, sem kristin trú hefir brugðið upp, sífellt Ijómar
í vitund þeirra, og er þeim leiðarvísír á llfsins braut eins og vitinn er
skipinu, sem ferðast með ströndum fram.
Frá bernskuárum til ellidaga eru jólin flestum sú hátíð, sem öllum er
æðri og varpar birtu á lönd minninga jafnt og líðandi stundar eða kom-
andi tíma. Vér óskum að þessi jól, eins og önnur, verði ykkur öllum