Andvari - 01.01.2010, Side 97

andvari
DRAUMSILKI DEGINUM FEGRA
95
klassísk sonnetta af ítölsku gerðinni, með því sérkenni Jóhanns að hver lína
byrjar á hnígandi þrílið og á eftir fylgja fjórir hnígandi tvíliðir. Skáldið hefur
gott vald á hinu vandasama formi þó segja megi að setningagerð annars
erindis sé ekki hnökralaus. En það sem einkum einkennir ljóðið, og gerir að
verkum að það er nýjung í skáldskap okkar, er myndmálið. I hverju erindi eru
mjög athyglisverðar og óvenjulegar ljóðmyndir. Virðum þær nú fyrir okkur.
Nótt er dottin á, mælandi ljóðsins stendur utan við gluggann þar sem vinur
hans sefur, og ávarpar í upphafi borgina, sem einnig sefur. Hann rekur minn-
ingar sínar um vin sinn og ljóðið hverfist allt um svefn og drauma. Enn er
,vökunnar logi‘ í augum mælanda og ,órói dagsins bleika grefur spurningu
í hjarta hans1,6 spurningu sem seinna mun krefja hann svara. Hann ávarpar
vin sinn sem ,sígur í brunn æskunnar í gylltri festi svefnsins og tekur þar
handfylli sína‘ - glæsileg mynd af draumi sem kemur vel heim við algenga
reynslu - og minnist þess að hann hafi ætíð átt athvarf hjá vini sínum þegar
hann kom utan af berangri lífsins. Sú mynd - af eyðimerkurgöngu manns sem