Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1933, Blaðsíða 102

80b
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
Selkirk, 1 frá Gimli, 1 frá Lundar og- 1
frá Árborg, 7 alls; og ætti fólk að sækja
þessa leiki, sér til gamans og drengjun-
unum til uppörfuna.
Minnisvarði Leifs Eiríkssonar:
Snemma í vetur heimsótti hr. Árni
Helgason verksmiðjueigandi stjórnar-
nefnd Þjóðræknisfélagsins, með þeim er-
indum, að fá hana til þess að gangast
fyrir samskotum í hinn svonefnda
Minnisvarðasjóð Leifs Eirikssonar, en
Árni er forustumaður í því máli fyrir
hönd Islendinga í Chicago. Máli þessu
er þannig varið að skandinavískir
menn þar syðra, og fleiri, hafa ákveðið
að reisa Leifi Eirikssyni minnisvarða i
Chicago, og hafa í samráði við myada-
smið er gera á standmyndina, áætlað
kostnað um $285,000.00. Stallurinn á að
vera 150 fet á hæð og byggjast úr svört-
um steini, sem myndasmiðurinn gerir
sér vonir um að fá ókeypis frá Noregi,
þar sem hann er nú að leita fyrir sér
um það. Stálið i varðann hefir Bethlehem
Stálfélagið lofast til að gefa, og cement
og grjót í undirstöðuna hefir félag í
Chicago einnig lofast til að gefa.
Árni hafði von um að komið væri nú
inn til minnisvarðabyggingarinnar, á
einn eður annan hátt $191,108.00 af $285,-
000 sem varðinn á að kosta, bjóst hann við
að góðir og hjálpsamir menn myndu
þá leggja fram afganginn. Á meðal ann-
ara aðferða sem notaðar hafa verið, er að
menn gerist hluthafar í The Leif Ericson
Memorial Foundation, og er lágverð þeirra
hluta $2.50, og upp í hvaða upphæð, sem
menn vilja láta af hendi rakna.
Aðalvarðinn, eins og sagt er hér að
framan, á að vera 150 fet á hæð. Eru
það tvær súlur úr svörtum marmara. Á
milli þeirra stendur Leifsmyndin á palli.
En framan á súlunum eiga að vera plöt-
ur, með myndum úr sögu Eiriks rauða
á samt nafni Leifs Eiríkssonar. Eg hefi
orðið nokkuð langorður um þetta mál,
sökum þess, að það er nýtt, og þó er
ekki nærri alt sagt, sem segja þarf, og
verður að bíða þar til síðar á þinginu.
íslenzkukensla:
Henni hefir verið haldið uppi hér í
Winnipeg eins og að undanfömu, og einn-
ig í Selkirk að því er eg bezt veit. Sök-
um þess að kensla sú er að nokkru
styrkt úr Þjóðræknissjóði, hefi eg far-
ið þess á leit við kennarana í Winni-
peg, að þeir gefi þinginu skýrslu um
starf sitt.
Deildir:
Um deildir félagsins get eg lítið sagt,
eða um starf þeirra, því mér hefir ekki
borist skýrsla frá neinni deild. En vænt-
anlega gera þær grein fyrir starfi sínu
og kringumstæðum á þinginu.
Fátækramál:
Nefnd frá stjórnarnefnd Þjóðræknisfé-
lagsins átti fund með nefndum frá ís-
lenzku söfnuðunum tveimur í Winnipeg, í
sambandi við það mál. Málið var rætt
frá ýmsum hliðum, og upplýsinga leitað,
en aðrar framkvæmdir hafa ekki orðið í
því máli.
Tónlistafélag Jóns Leifs.
Félag það er myndað til þess að koma
á framfæri tónverkum Jóns Leifs. 1 sam-
bandi við það mál, var leitað til stjórnar-
nefndar Þjóðræknisfélagsins, um stuðn-
ing, þ. e. a. s., að félagið styddi að því
að Vestur-lslendingar gerðust áskrifend-
ur að þessu verki. Séra Ragnar E. Kvar-
an skrifaði all-ítarlega um þetta mál í ís-
lenzku blöðin hér, samkvæmt ósk stjóm-
arnefndarinnar. Árangurinn af þvi er enn
sem komið er heldur lítill — þátttakan
hvergi nærri eins mikil og við hefði mátt
búast, þar sem um er að ræða — eftir
því sem sagt er, þjóðlegt hljómlistarverk
og þjóðernislegt tilfinningamál.
Eg hefi nú orðið ærið langorður um
þessi mál; enda er nú máli mínu nálega
lokið.
Þó á eg eftir að segja frá því, að
skörð hafa verið höggin í fylkingar
þjóðræknismanna á árinu. Á meðal þeirra
sem fallið hafa í valinn, minnist eg Þor-
bjarnar Bjarnarsonar (Þorskabíts), sem
var heiðursfélagi I Þjóðræknisfélaginu,
Benónýs Stefánssonar á Garðar, N. D.,
Tryggva ó. Sigurðssonar í Brown, og
nú síðast Mrs. Sigurjón Eyriksson í
Wynyard, Sask.
Með þakklæti fyrir samleiðina og sam-
vinnuna, minnumst vér þessara félaga