Tónlistin - 01.12.1945, Blaðsíða 18

48
TÓNLISTIN
Við þetta missir Iagið nokkurn svip,
en verður öllu auðveldara.1)
Það er eftirtektarvert, að sömu
staði í sömu lögunum virðast allir,
eða svo að segja allir, eiga örðugt
með að læra rétt, t. d. „já, svanasöng
á heiði“ í laginu „Svanasöngur á
heiði“ eflir Sigv. S. Kaldalóns.
Hér eru kaflar úr þrem lögum (a.
„Við fjallavötnin“, b. „Man ég græn-
ar grundir“, c. „Ég elska yður, þér
íslands fjöll“).
í flöt-inn mæn-a Hátt und hlíð-ar- brekk - u hvít með stof- u - þil.
fjtdz- q \— —■—
v cs n. 5 r « “ ?
Lfiar \i i ^ Jt r, m " m 3
J —• •■ - • —— •— J-. . • 1
Ég elsk - a land með al - grænt sum - ar-skart, ég elsk - a það með
Hjá börnum, sem eru að læra þessi lög, vilja þau oftast verða eitthvað
á þessa leið:
b)

E gZZ m —*— ^ J V fv s——1
m é*.i J 1 ^ •- w
nefnilega taklröng'. Og villurnar geta
unnið sér liefð, sbr. endinn á „Nú
er frost á fróni“ (ef það er þá villa)
o. fl. lög.
Nokkuð oft vill það brenna við
í smálaginu „Okkar æskuskari“, að
stokkið er upp um kvart, þegar kem-
ur að orðinu „reynd“. Það er þó
ekki nærri alllaf.
Að lokum skal minnzt bér á 3
íslenzk skólalög.
1. „Hafið, bláa hafið“ eftir Frið-
rik Bjarnason. Mjög algengt er, að
þessar tvær liendingar:
rdþr—^ -v—R—V i 1
/L-h ! n ! • n - 1 II
"■ m ■ • w J
SSi • h ?——*
Svlfð - u segl - um þönd-um, svífð - u burt frá strönd-um
1) Það er auðvitað í fáum lögum meiri
nauðsyn á samræmi í meðferðinni en i
bjóðsöngvunum. í sænska sönglistar-tima-
ritinu „Vár Sáng“ 5. árg. eru tvær grein-
ar um ósamræmi í meðferð sænska þjóð-
söngsins „Du gamla, du fria.“ Er það eink-
um 6. takturinn i iaginu sem tekinn er
til athugunar, að ógleymdu jió „fermat-
inu“, sem fylgir 7. nótunni í 7. takti eins
og skugginn.