Fréttablaðið - 10.11.2012, Blaðsíða 16

16 10. nóvember 2012 LAUGARDAGUR
Kynslóðin frá 30 til 45 ára á höfuðborgarsvæðinu – plús
eða mínus örfá ár – er sjálf-
hverfasta kynslóðin á Íslandi.
Hún talar ekki um neitt annað en
sjálfa sig. Þetta er kynslóðin sem
sjálf sagði sig bera langt af öllum
jafnöldrum sínum á Norðurlönd-
unum. Þetta er kynslóðin sem
hélt sig geta kennt öðrum þjóðum
hvernig reka ætti banka. Þetta er
kynslóðin sem ól af sér útrásar-
víkingana, sem sögðust bera
íslenska víkingablóðið í æðunum
og „keyptu“ ýmis þekktustu vöru-
merki Norður-Evrópu, vínræktar-
héruð í Suður-Evrópu og turna í
Macao, notaði gullduft sem útálát
á steikurnar í Róm og ferðaðist
um í einkaþotum og lystisnekkj-
um – allt í skuld. Þetta er kyn-
slóðin af hverri sextán þúsund
einstaklingar voru komnir á van-
skilaskrá fyrir hrun því þeir lifðu
langt um efni fram. Þetta er kyn-
slóðin sem tók lán í öðrum gjald-
miðlum en hún hafði tekjur sínar
í þrátt fyrir ítrekaðar viðvaranir
og komst ekki að þeirri niðurstöðu
að það væri ólöglegt fyrr en hún
fór að tapa á því. Þetta er kyn-
slóðin sem segir að fall íslensku
krónunnar sé „forsendubrestur“ –
þó íslenska krónan hafi fátt annað
gert alla sína hundstíð en að falla.
Þetta er kynslóðin sem krefst þess
að hagur almennings verði bættur
á kostnað almennings (les: minn
hagur bættur á kostnað annarra).
Þetta er kynslóðin sem sér ekkert
annað en sjálfa sig. Þetta er kyn-
slóðin sem ræður umfjölluninni í
íslenskum fjölmiðlum.
Þessi kynslóð sér ekkert frétt-
næmt í því að hópur gamalmenna
hafi tapað aleigu sinni við að
reyna að tryggja sér verndarskjól
í ellinni með viðskiptum sínum
við Eir. Það telur þessi kynslóð
varla fréttnæmt – enda varðar
það ekki hana. Þessi kynslóð telur
það vart umræðuvert þó gamlir
menn og konur hafi tapað aleigu
sinni fyrir þær sakir að láta til-
leiðast fyrir eindregin tilmæli
einstaklinga þessarar sömu kyn-
slóðar til þess að setja ævisparn-
að sinn í áhættusjóði ævintýra-
manna af sjálfhverfu kynslóðinni,
sem síðan töpuðu hverri einustu
krónu af ævitekjum gamla fólks-
ins – nema þeim sem þeir komu
undan í skattaskjól fyrir sjálfa
sig. Þessi sjálfhverfa kynslóð
sér ekki heldur neitt umræðu-
vert í því, þó íbúar allra Raufar-
hafna þessa lands gangi slyppir
og snauðir frá hús eignum sínum
sem í mörgum tilvikum kost-
uðu þá miklu meira fé að byggja
vegna hás flutnings kostnaðar
aðfanga en sjálfhverfu kynslóð-
ina á höfuðborgar svæðinu. Nei
– það að krónan haldi áfram að
falla eins og hún hefur svika-
laust gert alla sína hundstíð kall-
ar þessi kynslóð „forsendubrest“
en að undirstaða atvinnu í sjávar-
plássunum fyrir austan, norðan
og vestan sé flutt burt frá fólki
vegna eiginhagsmuna örfárra
manna telur sjálfhverfa kynslóðin
ekki umræðuvert – hvað þá heldur
„forsendubrest“.
„Forsendubrest“ sjálfhverfu
kynslóðarinnar er skylt að bæta –
það er krafan – en stórfellt eigna-
tap fólksins við sjávarsíðuna eftir
að kvótinn var burtu seldur eða
eignahrun gamla fólksins fyrir
tilverknað hinna útrásarglöðu ein-
staklinga sjálfhverfu kynslóðar-
innar – um það er ástæðulaust að
ræða. Það tekur því ekki. Þvert á
móti er rétt að senda reikninga
sjálfhverfu kynslóðarinnar þessu
fólki til greiðslu.
„Hvað ætlar þú að gera fyrir
mig?“ Þetta er sú spurning, sem
sjálfhverfa kynslóðin spyr nú
alla frambjóðendur til komandi
alþingiskosninga. Í mínum huga
eru þetta einfaldlega atkvæði á
uppboði. Skyldi gamla fólkið á Eir
spyrja slíkra spurninga – nú eða
íbúar Raufarhafna þessa lands?
Nei – ég á ekki von á því. Sjálf-
hverfa kynslóðin á sviðið.
Sjálfhverfa kynslóðin á sviðið
Undanfarið hefur einelti verið mikið í umræðunni, hvaða
leiðir gegn einelti eru færar og
hvert hlutverk okkar allra í sam-
félaginu er í því að sporna við
þessari samfélagsvá.
Á vegum Reykjavíkurborgar
eru starfræktar tvær unglinga-
smiðjur, Tröð sem staðsett er í
Breiðholti og Stígur sem er í mið-
bænum. Smiðjurnar eru fyrir
félagslega einangraða unglinga,
sem eru vinafáir eða vina lausir
og hafa margir hverjir upplifað
einelti. Þessir unglingar koma
oft inn með lélega sjálfsmynd,
kvíða og erfiða reynslu á bakinu
sem aftrar þeim frá því að njóta
þess að vera í jafningjahópi, vera
samþykktir af öðrum og eiga
eðlilegt líf. Alls nýta 32 ungling-
ar úrræðið í báðum unglinga-
smiðjunum sem þjónusta alla
Reykjavíkurborg. Þangað koma
unglingar á aldrinum 13-16 ára
og hver hópur fyrir sig mætir í
fjölbreytt og markvisst kvöld-
starf tvisvar í viku allan vetur-
inn.
Í smiðjunum er unnið með ein-
staklingum í hópastarfi, þar sem
félagshæfni, samskipti og sam-
vinna er efld auk þess sem unnið
er að því að bæta sjálfsmynd
þeirra og byggja upp virðingu og
traust innan hópsins. Þar stunda
þau ýmsar tómstundir s.s. klifur,
útivist og keilu og njóta samhliða
því samvista hvert við annað.
Starfsfólkið leggur mikinn metn-
að í að hverjum og einum líði
sem best í unglingasmiðjunum.
Flestir sem þangað koma eiga
það sammerkt að líða ekki nógu
vel og er einelti oft stór ástæða
þess. Að sjá einstakling fara að
bera sig betur, vera með sýni-
lega meira sjálfstraust og örugg-
ari í samskiptum er afrakstur
starfsins okkar. Auk þess dreg-
ur það úr félagslegri einangr-
un og eykur líkur á virkri þátt-
töku unglinganna í samfélaginu í
framtíðinni. Margir hverjir upp-
lifa í fyrsta sinn í langan tíma
jákvæð samskipti við jafnaldra
og fá tækifæri til að stækka þæg-
indaramma sinn og upplifa traust
jafnaldra í öruggum félagahóp.
Það er okkar einlæg ósk að við
sem samfélag tökum höndum
saman og segjum nei við einelti,
þar sem hvert og eitt okkar er
meðvitað um skaðsemi þess og
áhrif á líf einstaklingsins. Það
er réttur allra að eiga jafnan
aðgang að samfélaginu og upplifa
sig sem hluta af því. Því skorum
við á foreldra og aðra sem starfa
með ungu fólki að hlúa að því,
ræða við það og eiga traust og
jákvæð samskipti með það að
markmiði að sýna gott fordæmi
og um leið efla það samfélag sem
við búum í. Áhugasömum er bent
á að frekari upplýsingar um ung-
lingasmiðjurnar er að finna á vef
Reykjavíkurborgar, undir Þjón-
ustumiðstöð Breiðholts.
Unglingasmiðjur
Fjármál
Sighvatur
Björgvinsson
fv. ráðherra
Samfélagsmál
Heiða Ösp
Kristjánsdóttir
Belinda
Karlsdóttir
forstöðumenn
unglingasmiðja
Reykjavíkurborgar
„Hvað ætlar þú að gera fyrir mig?“ Þetta er
sú spurning, sem sjálfhverfa kynslóðin spyr
nú alla frambjóðendur til komandi alþingis-
kosninga. Í mínum huga eru þetta einfaldlega atkvæði
á uppboði. Skyldi gamla fólkið á Eir spyrja slíkra spurn-
inga – nú eða íbúar Raufarhafna þessa lands?
Vöruúrvalið í 10-11
er frábært og þar finnurðu
að sjálfsögðu uppáhalds
Sómasamlokuna þína!
Ljómandi
góðar Sóma-
samlokur!
Fljótlegt og þægilegt