Heimilisritið - 01.06.1946, Blaðsíða 20

Drykkjuskapur er sjúkdómur
Hér birtist grein, skrifuð af víðsýni og skilningi, um eitt
alvarlegasta vandamál nútímans, drykkjuskaparbölið.
Þótt hún hafi birzt í vikublaðinu „Look" og sé því fyrst
og fremst ætluð amerískum lesendum, á hún alveg eins
vel við hér á landi. Höfundar greinarinnar eru Emest
R. Groves og Gladys Hoagland Groves.
í DAG drekka 40.000.000 manns
lí Bandaríkjunum, sem komnir eru
yfir 15 ára aldur, áfenga drykki.
Allt, sem viðkemur svona mörgu
fólki, er opinbert velferðarmál.
Drykkjuskapur er sjúkdómur.
Hann hefur verið rannsakaður sem
slíkur, svipað og geðveiki og
kynsjúkdómar, svo að hægt væri
að lækna hann á vísindalegum
grundvelli.
Til að aðgreina hann betur, hef-
ur honum verið skipt í fjögur stig:
1. Tækifæris- eða hófdrykkju-
maðurinn. Hann er venjulega hinn
hamingjusami maður, án allra
þungra rauna, sem drekkur við
sérstö'k tækifæri, til þess að að-
greina sórstaka gleðidaga, eða sá
sem bergir á létta víni með mat.
2. Vana-drykkjumaðurinn. Þessi
maður notar vínið, ekki aðeins
sem gleðskaparvott, heldur til að
losa sig við 'hugaræsingu, áhyggj-
ur eða þreytu. í samkvæmislífinu
og við vinnu, gefur vínið honum,
um stund að minnsta kosti, sjálfs-
trajust og losar hann við feimni.
3. Óhófs-drykkjumaðurinn.
Þetta er sá maður, sem kemst ekki
af án víns, allt að því marki, er
hinn stöðugi drykkjuskapur hans
getur endað með alvarlegum á-
fengiseitrunum. Margir sölumenn
og aðrir, sem þurfa að skemmta
eða hafa atvinnu af því að
skemmta öðrum, eiga á hættu að
lenda í þessum flokk.
4. Hinn sannkallaði ofdrykkju-
maður eða vanadrykkjumaður.
Hann er svo háður víninu, jafnvel
frá því hann drekkur fyrsta glasið,
að hann getur ekki án þess verið.
Hann er venjulega mjög óham-
ingjusamur, jafnvel þótt öðrum
fcunni að virðast hann lifa á-
hyggjulausu lífi.
Af hverju drekka menn?
Flestir unglingar byrja að
drekka af forvitni, þeir heyra sög-
ur af hinum undursamlegu áhrif-
18
HEIMILISRITIÐ