Heimilisritið - 01.06.1946, Side 54

væntanlega máltíð með Núllu dag-
inn eftir. En Rut er líka glöð og
ánægð eftir samfundinn við Frið-
íik.
Hann segir henni, hvað hann hafi
átt annríkt í skrifstofunni.
Hún biður hann að fyrirgefa,
hvað hún hafi verið í fúlu skapi
um morguninn.
En þau eru samála um, að slíkt
'komi' fyrir í öllum hjónaböndum.
Auðvitað hugsar hún ekki leng-
ur um að flytja til móður sinnar.
„En hvað þetta er sniðugt merki,
sem þú ert með“, segir hann.
„Já, það finnst mér líka. Ég
keypti það í dag, þegar ég fór í
búðir“.
„Ég hef líka átt svona merki“.
„Já, ég veit. Það er víst mikið
til af þeim“.
Og af einskærri gleði tekur hún
fjögra blaða smárann, festir honum
í jabkakraga hans og segir:
„Þetta er gæfumerki“.
ENDIR
Múnurinn vor sá
Vitið þið það, að yfirmaður her-
gagnaframleiðslunnar í Bandaríkj-
unum er maður af dönskum ættum,
William S. Knudsen að nafni. Hann
hefur stjómað yfirgripsmesta, stór-
kostlegasta og afkastamesta verki
núna á stríðsárunum, sem ver-
aldarsagan getur um. Henry Ford
hefur kallað hann „skipulagningar-
sjení“, og þó er hann einn skæðasti
keppinautur hans, þar sem hann er
aðalforstjóri Chevroletverksmiðj-
anna.
Ýmsar sögur ganga um þennan
fræga mann. Ein þeirra fer hér á
eftir:
Fyir 25 árum kom sölumaður frá
verksmiðju, sem framleiddi vara-
hluti í bíla, inn til innkaupaforstjór-
ans hjá Chevrolet, í þeim erindum
að selja þeim púströr. Sölumaðurinn
hét William S. Knudsen og mælti
mjög með vöru sinni. Innkaupafor-
stjórinn spurði hann loks um end-
ingargæðin og traustleikann.
Knudsen svaraði ekki, en greip eitt
rörið, reiddi það upp yfir höfuð sér
og þeytti því á gólfið inni í skrif-
stofunni. Púströrið hoppaði upp frá
gólfinu og lenti í veggnum af svo
miklum krafti, að töluvert molnaði
úr honum.
Nokkur mánuðum síðar mætti
innkaupaforstjórinn Knudsen í
anddyri Chevroletverksmiðjanna.
„Jæja“, sagði hann, „ætlið þér að
reyna að selja fleiri púströr?“
„Nei“, svaraði Knudsen. „Ég er
orðinn forstjóri héma“.
ENDIR
52
HEIMILISRITIÐ