Heimilisritið - 01.06.1946, Síða 58

Þjóðverjar geta unnið með. Stah-
mer nokkur, trúnaðarmaður Ribb-
entrops, sem áður var hafður til að
bræða við brezku friðunarpostul-
ana var sendur austur þangað til
að kanna hugi manna. Og nú
sprettur upp þetta hernaðarbanda-
lag, sem ætlað er til að hræða
Bandarfkin frá því að taka þátt í
styrjöldinni. En ekki þekki ég
skaplyndi Ameríkumanna ef þetta
skelfir þá hið minnsta, að frátöld-
um Wheeler, Nye, Lindberg og
þeirra nótum. Ahrifin verða gagn-
stæð því, sem Hitler og Itibben-
trop eiga von á, enda skeikar þeim
ævinlega skilningur á skaplyndi
Engilsaxa.
En öxulríkin, og einkum Þýzka-
land, geta notað þetta þrívelda-
bandalag til þess að æpa urn á
strætum og gatnamótum og draga
þannig athygli fólksins frá því, að
frestað er hinni marglofuðu árás
á Bretland og styrjöldinni verður
því ekki lokið fyrir veturinn, þeg-
ar til kemur, en hver einasti Þjóð-
verji hefur treyst því fastlega síð-
an á miðju sumri, að allt yrði um
götur gert eftir einn eða tvo mán-
uði.
Það hefur verið skelfilegur
gauragangur út af þessu í dag.
Þegar Ribbentrop, Ciano og jap-
anski sendiherrann, Kurusu, lítill
maður og vingulslegur, komu inn
í 'hátíðasalinn í Kanzlarahöllinni,
var kveikt á varpljósum, því að
þennan sögufræga atburð átti að
kvíkmynda. Hvarvetna Ijómuðu
marglitir einkennisbúningar. Allir
embættismenn úr sendiráðum Jap-
ana og ítala voru viðstaddir. Eng-
ir aðrir erindrekar mættu. Rúss-
neska sendiherranum var boðið, en
hann tilk'ynnti, að hann yrði ekki
í borginni um hádegið. Þremenn-
ingarnir settust nú við gullið borð.
Ribbentrop reis síðan á fætur og
benti einum þjóni sínum, dr.
Schmidt, að lesa samninginn. Síð-
an slcrifa þeir undir, en kvikmjmda-
tökumennirnir mala allt hvað af
tekur. Síðan kemur hið hátíðlega
úrslitaaugnablík, að því er nazist-
um finnst. Drepin eru þrjú þung
högg á hina voldugu salarhurð.
Djúp þögn fellur yfir. Japanar
halda niðri í sér andanum. Hurðin
opnast hægt og Hitler stikar inn.
Ribbentrop sprettur upp og til-
kynnir honum hátíðlega, að lokið
sé að undirrita samninginn. Hitler
kinkar kolli til samþykkis en tign
hans leyfir ekki að hann opni
munninn. Hann tekur sér sæti há-
tignarlega fyrir miðju borði, en ut-
anrikisráðherrarnir báðir og jap-
anski sendiherrann þoka til stólum
sínum. Þegar allt er komið í lag,
spretta þeir upp, hver eftir annan,
og ryðja úr sér utanaðlærðum ræð-
um, sem bylgjur útvarpsins bera
umhverfis hnöttinn.
Eitt í viðbót. í fyrstu grein
samningsins viðurkennir Japan for-
56
HEIMILISRITIÐ