Heimilisritið - 01.04.1948, Side 11

Haim giftist stúlku, sem Hor-
tensa hét. Hun tilbað hann og’
Tjájkövskij af sama eldmóði.
Horténsa er nafn, sem betlari
okkar getur ckki nefnt énn þann
dag í dag, án þess að tárast. Hún
elskaði hann, gaf honum kraft
og iífsþrótt og hann elskaði enga
aðra. Allt til þessa dags hefur
hann aldrei elskað aðra lconu en
Hortensu.
Hún var vön að sitjá á fremsta
bekk í Capitolleikhúsinu, hvern
einasta dag og hlusta á hann
spila. Harm var einn af fyrstu
íiðlurunum, ]>að >'ar í þann tíma
þegar Eugene Ormandy, núver-
andi stjórnandi Philadephiu
symfóníuhljómsveitarinnar, sem
allír þekkja, stjóraaði hljóni-
sveitinni í Capitol. Hann hæld-
ist þá af því að hafa beztu fyrstu
íiðlarana á landinu.
Seinna stofnaði betlarinn t>kk-
ar sína eigin hljómsveit. Hún lék
í Greystpne Hotelinu og lék mjög
vel. En frægð hetju okkar náði
ekki lengra. 1930 var hið örlaga-
ríka ár hans. Hljómsveitin leyst-
ist upp, og einn fyrsti fiðlari var
á hnótskóg út um allt eftir at-
vinnu.
Það fundust nær föOOO
fyrstu fiðlarár í sömu erindum.
Hijómfilman og útvarpið höl'ðu
fækkað hljómsveitum um helm-
ing og hin almenna kreppa varð
edikið í þann bezka kaleik, sem
HEIMIUISRITIÐ
fiðlararnir urðu að drekka. En
hræðilegri en allir þessir hræðu-
legu atburðir var, að hin stór-
eyga Hortensa fór að gráta og
missa kjarkinn. Hún gat elcki af-
borið örlög s.niílings > síns. Xótt
eina reyndi hún að myrða hann.
Læknarnir gáfu þann úrskurð
að hún væri orðin geðbiluð og
létu flytja hana á Roeklands-
hælið.
Þegar hann leikur nú Tjajko-
vskijs symfóníur sínar og vínar-
vafea á götuhorninu, þá hugsar
betlarinn okkar um Hortensu.
sem elskaði hann og dvelur enn
fjarri honum í sjúkráhúsi. Og er
hann þrammar heim í tuttugu og
f'imm centa herbergið sitt og
stanzar á leiðinni til að fá sér
visky, kvelst hann stöðugt
vegna Hortensu.
— Eg get ekki elskað neina
aðra, segir hann. Það var mér að
kenna að hún varð vitskert. Hún
áleit að ég væri sniHingur, og er
hún sá mig íeika á götunum varð
henni allri lokið. Það var þess
>'egna, sem liún reyndi að drepa
mig. Þegar ég hugsa um hana
sker mig svo í hjartað, að ég
verð að fá mér eitt eða tvö staup
til að gleyma öllu. Já — öllu.
—■ Hér er það, sem ég bý —•
fyrsti fiðlarinn nemur staðar fyr-
ir utan Claver Hotel i Bovery.
Ég skammast mín fyrir að ganga
hér um, ef ég het' áður ícngið
9