Heimilisritið - 01.04.1948, Page 58

Weston sagði: „Við höfum nú
fundið sennilega ráðningii þeirr-
ar gátu, hvers vegna frú Mars-
hali fór út í Pixy Cove. En hitt
er óráðið, hvern hún fór að
hitta. Sennilega er það einhver
sem býr í gistihúsinu. lin elsk-
huga er ekki að ræða, en þá er
að athuga hinn möguleikann".
Hann tók gestabókina.
„Ég held að óhætt sé að
ganga fram hjá þjónum og
vinnufólki. En þá ,er fyrst til að
t aka Gardener, Barry majór,
Horace Blatt og' séra Stephen
Lane“.
„Okkur er óhætt að strika
Gardener út. Ilann var niðri á
ströndinni allan mbrgumnn. Var
það ekki, PoirotP“
Poirot svaraði: „Hann skrapp
í burtu til að sækja hnykil fyrir
konuna“.
„Það má sleppa því“, sagði
Coigate.
„En hvað er um hina?“ spurði
Weston.
„Barry majór fór lit kiukkan
tíu í morgun. Hann kom aftur
hálf tvö. Séra Lané borðaði
morgunvcrð um átta ieytið. Síð-
an fór hann út óg kvaðst verða
lengi að heiman. Horace Blatt
fór út að sigia klukkan hálf tíu,
eins og hann er vailiir. Enginn
þeirra er kominn aftur".
„Nú, út að sigla — ha?“ West-
on varð bungbrýnn. „Jæja,
hverjir eru þá fleiri? Latuin okk-
ur sjá. Rosamund Darnley og
ungfiú Brewster, sem var með
Redfern, þegar þau fundu líkið.
Hvemig er hún, Coigate?“
„Það er geðslegasti kven-
maður“.
„Hafði hún myndað sér
nokkra skoðun um atburðinn?"
Colgate hristi höfuðið. „Eg
held að við fáum ekki frekari
upplýsingar frá henni, en það má
athuga það betur. Er ekki bezt.
að við yfirheyrum amerísku
hjónin?“
„Jú“, sagði Weston. „Það er
bezt að við ljúkum því af“.
ITI..
Gardeners-hjónin komu inn,
bæði samtímis. Frú Gardener
tók umsvifalaust til máis:
„Ég*"vona að þér misskiljið
ekki, herra lögreglustjóri, en
sannast að segja hefur þetta tek-
ið talsvert á taugar mínar, og
inaðurinn minn lætur sér mjög
annt um Iieilsu mína ...“
Odell Gardener skaut inn í:
„Konan mín er mjög viðkvæm".
Weston flýtti sér að segja:
„Eftir því sem ég hef frétt vor-
uð þið hjónin niðri á ströndinni í
allan morgun'*.
Aidrei þessu vant, varð Ödell
Gardener á undan konu simii til
svars. „Já, við vorum þar“.
„Já, ég held nú það", sagði frú
HEIMILI3RITIÐ
56