Heimilisritið - 01.07.1948, Qupperneq 52

lykkju utan um liann. Með tals-
verðri fyrirhöfn fengum við
draslað honum þangað, sem
grynnra var, eða rétt að sand-
rifinu, þar sem krókódílarnir níu
móktu. Við reiknuðum það út,
að þegar háfjara yrði, myndi
hræið liggja á þurru landi, svo
að við gætum betur meðhöndl-
að það.
Við lögðum nú á brott frá
þessum stað, inn eftir víkinni og
höfð'um báðar byssurnar með
okkur. Báturinn özlaði hægt og
sígandi áfram. Þrjú hundruð
metrum innan við víkurmynnið,
teygði nes eitt sig út í fljótið.
Það var vaxið lauftrjám, og
fjölbreyttur jurtagróður þreifst
þar vel. Fyrir innan nesið voru
sandrif, sem lágu út að fljótinu.
Við sáum gegnum laufhengið
þrjá risavaxna krókódíla, sem
lágu ldið við' lilið á sandrifi einu.
Fjarlægðin var í kringum hundr-
að metrar. Þeir höfðu ekki tekið
eftir okkur og hljóðlega færð-
umst við nær. Ófreskjunar áttu
sér einslcis ills von, en lágu graf-
kyrrar og böðuðu sig í sólskininu.
Eg hafði valið mér stærsta og
hrikalegasta krókódílinn fyrir
skotmark, miðaði og skaut. Með'
hryllilegu hvæsi prjónaði hann
upp í loftið og skvetti aurnum í
allar áttir frá sér með sínum
kröftuga hala. Hann barðist
tryllingslega um, til þess að
komast út í vatnið, en ég sá að
liann var dauðvona, og allt í
einu hætti hann að hreyfast.
Þegar við komum að hræinu,
mældist skepnan yfir tuttugu
fet á lengd.
Við héldum í iand og stigum
upp úr bátnum. Síð'an fórum við
að rannsaka landslagið. Við vor-
um fótgangandi og urðum því'
að vera vel á verði gegn hættu-
legum dýrum. Brátt urðu fvrir
okkur mýrardrög og kviksyndi.
I grasinu uppgötvuðum við ný
spor eftir eitthvert rándýr af
kattaættkvíslinni. Við töldum,
eftir sporunum að dæma, að
dýrið myndi vera geysistórt, en
við gátum þó ekki rakið slóð
þess langt, vegna þess að moskí-
tóflugurnar byrjuðu að ásækja
okkur og kvelja.
Niðurlag nœst.
Skynsöm Skotafrú.
— Hefur nokkur komið á meðan ég var í burlu?
— Já, það kom maður og spurði, hvort við vildum láta eitthvað til vetr-
arhjálparinnar.
— Jæja, léztu hann fá eitthvað?
— Já, nöfnin okkar.
50
HEIMILISRITIÐ