Heimilisritið - 01.10.1951, Qupperneq 22

verið rýmd fyrir hann og Fay
ásamt læknum þeim og hjúkr-
unarfólkij sem önnuðust barnið.
Og þannig var spítalinn orð-
inn aðalmiðstöð liins mikla
bað'mullarhrings Prescotts, sem
umlukti alla veröldina.
ÞEGAR LETTIE nálgaðist
rúmið, hreyfði barnið sig lítið
eitt. Lettie ieit niður til hennar
og hugsaði um gærdaginn, rétt
áður en Fay hafði verið færð
inn í uppskurðarstofuna.
„Nú ætlar Leroy læknir að
gefa þér dálítið til þess að' lykta
af!“ útskýrði Ken Prescott fyrir
henni. „Og þegar þú svo vaknar
aftur, verðurðu næstum orðin
heilbrigð, Fay!“
„Ertu viss um að ég valcni
aftur?“ spurði Fay.
„Auðvitað!“ svaraði Iven.
Prófessor Leroy hafði sagt hon-
um, að Fay myndi aldrei geta
gengið framar ef skurðaðgerðin
færi ekki fram. Aðgerðin var
fólgin í mænustungu, sem var
vafasöm og hættuleg, en var þó
eini möguleikinn til þess að
barnið gæti öðlast heilbrigði sína
á ný. Og auk þess mátti hann
lofa hamingjuna fyrir, að hún
var enn tæpra tólf ára gömul,
því þeim mun eldri sem hún
yrði, þegar aðgerðin færi fram,
því hæpnari vrði árangurinn.
„Eg er ekki hrædd við að vera
svæfð, ef ég bara vakna aftur!“
sagði Fay djarflega. „En pabbi
. . . verður Lettie hjá mér?“
„Já, Lettie ... ég á við, ung-
frú Carter verður hjá þér!“
„Lettie er væn og góð! Hún
biður kvöldbænirnar með mér,
pabbi!“
Það varð stutt þögn, og Iven
strauk blíðlega yfir hina dökku
lokka dóttur sinnar.
„Ilvað ætlarðu að gefa mér,
ef ég passa að verða heilbrigð
aftur?“ spurði Fay og gerði sitt
ítrasta til þess að sýnast kát.
„Eg skal gefa þér hvað sem
þér dettur í hug að fara fram á!“
svaraði Iven Prescott mjög al-
varlegur í bragði, en sló svo yfir
í léttara hjal. „Eg byrja strax
að safna fyrir því“.
„O, nei! Það er ekki neitt, sem
hægt er að kaupa!“ sagði Fay
og gaut augunum flóttalega til
Lettie. „hlaður fœr það bara!“
„Hvað er nú það, Fay?“
spurði faðir liennar.
„Jæja-nú, Fay! Nú hefur þú
talað allt of lengi!“ sagði Lettie
og reyndi að leiða hana af.
„Það er ég, sem þreyti hana!“
sagði Ken Prescott afsakandi.
„Það var hugsunarleysi af mér.
Góða nótt, Fay ... og ég skal
svo sannarlega útvega þér það!“
bætti hann við' um leið og hann
gekk út úr dyrunum.
20
HEIMILISRITIÐ