Heimilisritið - 30.05.1953, Qupperneq 60

r
ÓGIFT HJÓN
Framhaldssaga
eftir
MAYSIE
GREIG
(Kári hcfur fundið demantsarmbanci
Katrínar í vasa Dalla og hcldur, að hún
liafi gcfið honum jiað. — Pétur, sem
keniur hcr við sögu, cr nágranni þeirra.
Klara cr hcitkona Kára og ætlar að dvelja
um tíma hjá Pétri og fjölskyldu hans.)
,,Ég held samt að þú skiljir
mig,“ sagði Kári. ,,Þú verkar á
mig eins og segull á stál. Eg hef
gefið þér það í skyn áður. Eg nota
ekki hugtakið ást. Hvers vegna
skyldir þú ekki láta líklega við
mig, þegar aðrir eru á næstu grös-
um, sem þú bersýnilega hefur
veitt blíðu þína — eða veitir jafn-
vel ennþá.“
Katrín beit á jaxlinn. Hún
reiddi til höggs og sló hann í and-
litið, í þetta skipti fastara en áð-
ur.
,,Þú ert góð við mig,“ sagði
hann spottandi. „Mannasiðir þín-
ir eru cnjög svo geðfelldir, elsk-
an.“
Hann sneri sér til dyra og gekk
út.
Hún hreyfði sig ekki langa
stund eftir að hann var farinn.
Hún stóð alveg grafkyrr, en hjart-
að hamaðist í brjósti hennar. Hún
var aucnari en svo að hún gæti
einu sinni grátið.
Hvað átti hún að gera ? Atti
hún að fara alfarin daginn eftir. ?
Hvaða tilgangur var í því að vera
hér lengur ? Það myndi krefjast
hugrekkis að dvelja áfram, en hið
innra m.eð sér vissi hún, að það
myndi krefjast ennþá meira hug-
rekkis að fara, og hún vissi einn-
ig af eðlishyggju sinni, að þegar
ályktunargáfa cr.anns kann að á-
líta að hann hati einhvern, eru
tilfinningarnar vísar til þess að
skapa óstjórnlega ást til hins
sama.
Það var heitur sólskinsdagur
síðla vors, þegar Klara kom til
Southampthon. Pétur Rawlton
hafði ekið þangað í opna sport-
bílnum til að taka á móti henni.
Marjorie systir hans hafði mælzt
58
HEIMILISRITIÐ