Heimilisritið - 01.07.1956, Blaðsíða 12

Heimilisritið - 01.07.1956, Blaðsíða 12
hennar hcda einungis valdið mér erfiðleikum og vandræðum. Það er viss tegund af konum, sem á mjög auðvelt með að telja sér trú um það, að þær séu ást- fangnar af lækni sínum. Þetta er allt svo furðu einfalt. Þær eru ein- mana og skortir jafnvægi og hjónabandið er á afturfótunum. I augum slíkra kvenna er læknirinn einhver dularfull persóna — full- ur samúðar, en í hæfilegri fjar- lægð vegna stöðu sinar. Hann getur hún heimsótt og verið ein hjá. Það er hægt að trúa honum fyrir öllum leyndar- málum án þess að óttast iðrun. Frá sjónarmiði konunnar myndar þetta allt sálarleg tengsl milli hennar og læknisins. Læknirinn verður að vera ákveðinn Einn kvensjúklingur minn kem- ur oft á stofuna til mín og trúir mér fyrir nákvæmum smáatriðum úr samlífi þeirra hjóna, og þessa frásögn dulbýr hún sem lýsingu á sjúkdómi sínum, sem læknirinn þarf á að halda. Eg verð enn að gera mér að góðu að sitja þolinmóður og hlusta á hana. Þrátt fyrir það, geri ég mér fyllilega ljóst, að þessi kona hefur yndi og ánægju af því að ryðja þessu öllu úr sér frammi fyrir manni, sem hún situr 10 ein hjá á læknisstofunni. Ég hef komizt að þvr, að sem betur fer get ég komið henni niður á jörð- ina með því að spyrja hana kalt og ákveðið: „Hvernig hægðir haf- ið þér? Eru þær reglulegar?" Læknirinn skilur það, áður en hann hefur stundað lækningar lengi, að hann vekur forvitni og rabbgleði kvensjúklinga sinna. Þetta kann að hljóma yfirlætis- lega en það er samt staðreynd. Sannleikurinn er sá, að á milli lækna og kvenna er mikil samúð. Þeir hjálpa konunum að koma börnum þeirra í heiminn. Þeir þekkja mestu leyndarmál þeirra, þeir eru trúnaðarmenn þeirra, og þeir fá að vita ýmislegt, sem kon- unni dytti ekki í hug að segja nánustu vinum eða vinkonum. ★ ★ ★ Ég vil gjarnan taka það fram — þráit fyrir allt, sem ég hef skýrt hér frá — að sambandið á milli kvenna og lækna er í lang- flestum tilfellum heilbrigt og eðli- legt. En jafnvel heilbrigðustu kon- ur íinna sér oftast eitthvað tilefni til þess að heimsækja „nýja lækninn." Sjúkdómseinkenni þeirra eru ef til vill ekki tilbúin, en þau eru hins vegar einkenni, er enginn gaum- ur hefur verið gefinn lengi. Flest- ar konur eru ekki í neinum vand- HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.