Heimilisritið - 01.04.1957, Blaðsíða 22
heyrði til barnsins, kom á vett-
vang og skaut móður og barn til
bana.
Enda þótt frú Rouffance væri
særð, tókst henni að skreiðast
út í garðinn fyrir utan kirkjuna
og þar faldi hún sig í gróðrinum.
Þarna lá hún og þorði varla að
anda, þar til landi hennar einn
fann hana næst dag, næstum
sólarhring eftir blóðbaðið í
kirkjunni.
ÞAÐ KEMUR einnig fyrir í
daglegu lífi, ekki aðeins í styrj-
öldum, að blekkingin hefur til-
ætluð áhrif. Frægur ljósmynd-
ari og veiðimaður, Cherry Kaer-
ton, stöðvaði eitt sinn áhlaup
karlfíls, sem var orðinn óður,
með því einu, að láta kvik-
myndavél sína snúast. Fíllinn
átti ekki eftir nema örfáa faðma
að manninum, en suðið í vélinni
var nóg til þess að skepnan sneri
við og hvarf inn í frumskóginn.
Það kom líka eitt sinn fyrir,
að maður einn. sem var á veið-
um í grennd við hina helgu borg
Bindraban í Indlandi, mætti allt
í einu risastórri cobra-slöngu,
sem hringaði sig til árásar fyrir
framan hann. — Burðarmaður
hans tók óðara til fótanna. Burð-
armaðurinn var með byssuna
og veiðimaðurinn hafði ekkert
vopn. Hann sá slönguna lyfta
höfðinu og vissi að hún myndi
höggva til hans þá og þegar.
Hann gat ekki flúið. Hann
lyfti krepptum hnefanum, stökk
fram og rak slöngunni rokna
högg í höfuðið. Slangan dasaðist
við þetta og hlykkjaðist í burtu
án þess að gera manninum mein.
SUMIR MENN eiga hæfileik-
anum til að blekkja að þakka
auðæfi sín. Bezta dæmið um það
er Barney Barnato, sem hét
réttu nafni Barney Isaacs, én
hann var einhver mesti ævin-
týramaður, sem vann sér frægð
og framan í Suður-Afríku. —
Hann sameinaði kosti trúðsins
og ævintýramannsins. — Þegar
hann var nýlega orðinn tuttugu
og eins árs, kom hann í demanta-
héraðið, sem kallast Dutoitspan.
Hann átti ekki bót fyrir rass-
inn á sér, en hann vakti hvar-
vetna traust og aðdáun, því að
það var auðséð, að þarna fór
maður, sem hafði ráð undir rifi
hverju og var hörku duglegur.
En hann átti eitt, sem hann
gat verzlað með. Það voru sex-
tíu kassar af vindlum. Hann not-
aði þessa vindla til þess að fá
leyfi hjá mönum, sem voru bún-
ir að leita demanta á sínu svæði,
til þess að fara aftur yfir svæð-
ið og skoða jarðveg, sem þeir
höfðu þegar síað og hreinsað.
20
HEIMILISRITIÐ