Heimilisritið - 01.04.1957, Blaðsíða 25

B A N V Æ N N
Koss
SMÁSAGA EFTIR D. H. BARBER
HESTER frænka sat í gamla
hægindastólnum sínum í stóra,
gamla húsinu, sem hún átti í
Westchester. í 60 ár höfðu sömu
húsgögnin staðið í stofunni. Það
einá, sem ekki var frá Viktoríu-
tímabilinu var rafmagnsljósið,
sem hafði tekið við af gasinu í
ljósakrónuni.
Hester hataði breytingar, en
hún vildi hafa góða birtu og þess
vegna stóð stóllinn hennar allt-
af á sama stað — beint undir
ljósakrónunni.
— Þú getur sparað þér, að
ganga bónveg til mín, Simon,
sagði hún við systurson sinn, og
saumaði útsauminn sinn í ákafa.
Ég gef þér ekki eyrisvirði meira.
Ég myndi gera það ef ég gæti.
En það er allt orðið svo dýrt nú
til dags, og það er ekki meira
en svo, að ég geti haldið öllu í
horfinu.
Gremjusvipur færðist yfir
andlit unga mannsins, sem sat
í hinum hægindastólnum í stof-
unni. Hann hallaði sér fram og
sagði:
— Ef ég verð mér ekki úti um
500 pund áður en vikan er á
enda, verð ég tekinn fastur. Síð-
ast liðið hálft ár hef ég tekið
peninga úr kassa fyrirtækisins
og það verður endurskoðun í
næstu viku. Ég ætlaði alls ekki
að stela. Ég tók bara pund og
pund að láni til þess að veðja á
hest, sem ég var viss um, að
myndi vinna, og svo tók ég ofur-
lítið meira lán til þess að veðja
á annan hest, svo ég gæti borg-
að lánið aftur.
Hester frænka andvarpaði.
— Ég er nú komin á þá skoð-
un, að þú sért alveg óbetranleg-
ur. Slíkar sögur hefur þú borið
á borð fyrir mig í mörg ár. Ég
hef hjálpað þér vegna móður
þinnar heitinnar, en í þetta sinn
APRÍL, 1957
23