Fréttatíminn - 19.04.2013, Qupperneq 39

Við skulum sýna þessum
drullupollum hver ræður
Börnin eru alvöru útivistarfólk og þurfa fatnað eftir því.
Pollagallarnir frá 66°NORÐUR hafa í gegnum árin gengið í erfðir
enda eru þeir vandaðir, endingargóðir og byggja á reynslu okkar
af gerð sjófatnaðar síðan 1926. Það dugar ekkert minna.
tíð hans, bæði hvað varðar að ná lengra
í boltanum en kannski ekki síður það að
tryggja fjárhagslega framtíð sína. „Auðvitað
eru menn alltaf að leita að stóra samningn-
um en mikilvægara fyrir mig er að það fari
saman, metnaður minn í fótboltanum og fjár-
hagslegur ávinningur,“ segir Alfreð sposkur
þegar þessar hugleiðingar eru bornar undir
hann.
Ekkert gerist þó varðandi framtíð Alfreðs
fyrr en að tímabilinu loknu. Framundan eru
fjórir leikir sem hann hefur einsett sér að
nýta til að slá áðurnefnt met Péturs Péturs-
sonar. Á milli leikja getur hann notið sum-
arsins sem er að ganga í garð í Heerenveen.
Alfreð býr í einbýlishúsi í fínu hverfi rétt
hjá æfingasvæðinu. Hann er nýbúinn að fá
sér heitan pott í garðinn og grillið er komið
úr geymslunni. Utan fótboltans og rólega
lífsins hefur Alfreð tekið áfanga í sálfræði
við háskóla í Englandi. „Fótbolti hefur alltaf
verið mitt helsta áhugamál og ég fylgist
mikið með honum. En stundum er gott að
kúpla sig alveg út og sálfræðin hjálpar. Hún
passar reyndar vel með fótboltanum. Maður
er alltaf að lenda í skrítnu fólki og skrítnum
þjálfurum. Það getur verið gott að hafa for-
skot þegar á reynir.“
Skemmti sér með félögunum í Versló
Hvenær sástu að þú gætir náð langt í fótbolt-
anum?
„Ferillinn minn er öðruvísi en hjá mörg-
um öðrum. Mig hefur alltaf dreymt um að
verða atvinnumaður. Á unglingsárunum
vissi ég samt ekki hversu raunhæft það væri
því ég var seinn að þroskast. Ég var alltaf
minnstur og aumastur í yngri flokkunum.
Þegar ég var orðinn 18-19 ára og var að stíga
fyrstu skrefin í meistaraflokki fór ég virki-
lega að stefna á það. Ég settist niður með
foreldrum mínum og sagði þeim að ég ætlaði
mér að reyna að verða atvinnumaður. Þau
voru jákvæð og sögðust styðja mig hundrað
prósent í þessu.“
Þetta er óvenjuleg leið nú á dögum þegar
flestir fara út í atvinnumennsku miklu fyrr.
„Já, ég var mjög seinn. Ég fór bara í Versló
og skemmti mér þar með vinum mínum.
Þannig fékk ég bæði smjörþef af því að það
er gaman að vera ungur á Íslandi en náði
samt að komast út. Það eru mjög margir
sem fóru snemma út í atvinnumennsku sem
sakna þess að hafa ekki átt þessi unglingsár
á Íslandi.“
Hvernig leikmaður ertu? Ertu týpískur
framherji númer níu eða númer tíu sem
tekur þátt í spilinu?
„Ég myndi segja að ég væri níu og hálft.
Þannig hefur þróunin verið. Á Íslandi spilaði
ég númer tíu, fyrir aftan senterinn. Í Belgíu
var eina staðan sem fékk að spila vinstri
kantur. Ég sá strax að það væri bara svo og
svo langt sem ég gæti náð þar. Í Helsing-
borg fékk ég svo að spila sem framherji og
þar spila ég hjá Heerenveen. Ég er kannski
smám saman að þróast í að verða púra nía,
klókur senter með markanef.“
Þig hefur alla vega ekki vantað mark-
heppnina í vetur.
„Þeir sem hafa aldrei skorað kalla þetta
markheppni. Hinir vita að þetta snýst ekkert
um heppni,“ segir Alfreð og hlær. „Ég hef
skorað allskonar mörk í vetur; mörk með
skalla, fullt af potmörkum, með skotum fyrir
utan teig. Ég held að þetta hafi verið góð
blanda af framherjamörkum.“
Höskuldur Daði Magnússon
hdm@frettatiminn.is
viðtal 39 Helgin 19.-21. apríl 2013