Læknablaðið - 01.03.1961, Blaðsíða 29
LÆKNABLAÐIÐ
9
spunnust umræður um áhrif
um'hverfis á sýkingarhættu af
völdum mænusóttarveirna.
Dr. Dulbeco frá Californíu
ræddi um tilraunir til að ákveða
erfðaeiginleika veirna, álcveða
liverjir þeirra erfast saman og
hverjir breytast samtímis við
mutation.
Síðan farið var að rækta veir-
ur í vefjagróðri, hafa farið fram
víðtækar rannsóknir á þvi,
hvernig veirur margfaldist,
hvernig þær sýkja frumur og
hvernig frumur svara við sýk-
ingunni. Sjö fyrirlestrar voru
fluttir um nýjungar á ýmsum
sviðum þessara rannsókna. At-
livgli veirufræðinga beinist nú
mj ög að því, livað valdi, að sum-
ar frumur séu ónæmar fyrir
sýkingu af völdum ákveðinnar
veiru, en aðrar næmar.
Séu kjarnasýrur einar notað-
ar til sýkingar, hefur tekizt að
sýkja frumur, sem eru ónæm-
ar fvrir sýkingu af völdum veir-
unnar heillar. Veirurnar, sem
myndast í ónæmum frumum
eftir s>'kingu með kjarnasýrum,
eru í engu frábrugðnar veirun-
um, sem myndast í næmum
frumum við náttúrlega sýkingu.
Sú skoðun er ríkjandi, að sé
fruma ónæm fvrir sýkingu af
völdum ákveðinnar veiruteg-
undar, komist veirurnar ekki
gegnum yfirborð slíkrar frumu,
jafnvel þó að þær adsorberist á
það. Kjarnasýrur eru miklu
einfaldari að gerð en eggja-
hvítuefnin, sem þekja yfirborð
veirna. Eggjahvítuefnin virðast
verka sem hvetjarar við að dæla
kjarnasýrunum inn í næmar
frumur, svo að sýking verði.
Þessar efnabreytingar geta ekki
orðið í ónæmum frumum, en
komist þær í snertingu við
kjarnasýruna eina, taka þær
hana til sín við fagosytosis eins
og mörg önnur einföld efna-
sambönd og sýkjast.
Dr. Mandel frá New York og
Dr. Kjellen frá Svíþjóð greindu
frá rannsóknum sínum á veiru-
neutralisation í vefjagróðri.
Hafa báðir komizt að þeirri nið-
urstöðu, að mótefni i blóðvatni
séu aðeins laust bundin veirun-
um við neutralisation og geti
veirurnar losnað og orðið akti-
var að nýju við viss skilyrði, t. d.
mikla þynningu eða breytt pH.
Dr. Isaacs frá Englandi ræddi
um interference og efnið inter-
feron, sem myndast i sýktum
vef og hindrar útbreiðslu sýk-
ingar, áður en mótefnin í blóði
Jiafa myndazt. Interferon hefur
fundizt við sýkingu með mörg-
um tegundum veirna. Rann-
sóknir á því eru á byrjunarstigi
og lítið vitað um kemíska eigin-
leika þess. Þeir, sem vinna að
rannsóknum á interferon, gera
sér vonir um, að það verði not-
liæft therapeutiskt í meðferð
veirusjúkdóma, en of snemmt
er að spá nokkru um niður-
stöður slíkra tilrauna.
Öðrum degi þingsins var var-