Læknablaðið - 01.03.1961, Blaðsíða 77

LÆKNABLAÐIÐ
45
Árið 1932 eru sett ný lög, nr.
44, 23. júní, um skipun læknis-
héraða, verksvið landlæknis og
störf héraðslækna/') Læknis-
héruðin eru nú orðin 49 að tölu.
Launin frá 1919 eru óbreytt, en
héraðslæknum er sett ný gjald-
skrá [landlæknir Vilmundur
Jónsson 1931—1959], og gekk
hún í gildi 1. marz 1933.
Þetta er síðasta gjaldskráin
og sú, sem enn gildir, sexföld að
vísu, en að öðru leyti óbreytt.
Samkvæmt henni ber læknum 2
kr. (nú 12 kr.) fyrir viðtal á
lækningastofu með einföldustu
rannsókn eða aðgerð, en 80 kr.
(nú 480 kr.) fyrir mestu aðgerð-
ir. Fyrir viðtal utan lækninga-
stofu 3 kr. (nú 18 kr.) og fyrir
ferðir 2 kr. (nú 12 kr.) um tím-
ann fyrstu 6 klst., þá 1 kr. (nú
6 kr.) næstu 6 stundirnar og úr
því 50 aura (nú 3 kr.) o. s. frv.
Að öðru leyti skal gjaldskráin
ekki rakin nánar, enda að sjálf-
sögðu vel kunn öllum héraðs-
læknum.
1 samræmi við gjaldskrá
þessa var læknum, öðrum en
héraðslæknum, einnig sett
gjaldskrá, árið 1933 (sbr. lög
nr. 47, 23. júní 1932, 13. gr. og
gjaldskrá nr. 102, 1933). Þar
segir, að læknum, sem hafi op-
inber störf á hendi fyrir ríki,
bæjar- eða sveitarfélög og fái
fyrir það eigi minni laun en
meðal héraðslæknislaun, beri að
fara að öllu leyti eftir gjaldskrá
liéraðslækna (5. gr.). Aðrir
starfandi læknar mega taka allt
að þriðjungi hærra gjald en hér-
aðslæknar fyrir störf sín (1.
gr.) og sérfræðingar allt að
þriðjungi hærra gjald en al-
mennir læknar og þó aðeins fyr-
ir þau störf, er beinlínis heyri
til sérgrein þeirra (2. gr.)
(Staðfest til bráðabirgða 23.
okt. 1933, og gildir frá 1. jan.
1934).
Þessi ákvæði eru enn í fullu
gildi, en samkvæmt þeim ætti
almennur læknir nú að taka 18
kr. fyrir viðtal á stofu o. s. frv.,
sérfræðingur 24 kr., en læknar
við ríkis- og bæjarsjúkrahús 12
kr. fyrir almenn læknisstörf.
Ekkert virðist hafa verið sinnt
um þessi ákvæði við samninga-
gerðir þær, sem fram hafa far-
ið milli læknafélaga, t. d. L. R.,
og sjúkrasamlaga undanfarið.
Árið 1940 fóru áhrif styrjald-
arinnar að gera vart við sig í
hækkuðu verðlagi og ört vax-
andi dýrtíð. Voru því sett ný
lög 1940, nr. 77, 7. maí, um
verðlagsuppbót á laun embætt-
ismanna og annarra starfs-
manna ríkisins. Samkv. þeim
skyldi greiða embættismönnum
vei'ðlagsuppbót eftir vísitöluút-
reikningi og miða við grunntöl-
una 100 árið 1939. Þessi lög
voru numin úr gildi árið eftir,
1941, og önnur sett í þeirra
stað, nr. 8, 31. marz. Þar segir
svo m. a.: