Læknablaðið - 01.03.1961, Blaðsíða 66

34
LÆKNABLAÐIÐ
jiarnaion:
DOMUS MEDICA
Erindi ílutt í L. R. 8. 2. 1961
Því miður verð ég að byrja
mál mitt með því að skýra frá
því, að undirtektir lækna um
framlög til Domus Medica hafa
verið frámunalega lélegar. Af
öllum læknum landsins hafa að-
eins örfáir svarað og þar af
tveir neikvætt. En þeir svöruðu
þó, og það er alltaf virðingar-
vert.
Hinum fáu, sem svöruðu já-
kvætt, verð ég að segja það til
verðugs hróss, að þeir gerðu það
bæði fljótt og vel og að hætti
þeirra manna, sem gera hlut-
ina af áhuga og með glöðu geði.
Þó að svona treglega hafi geng-
ið fram að þessu, gefur það ekki
tilefni til svartsýni, því að menn
þurfa misjafnan tíma til að
skoða hug sinn og snúa sér við.
En nú þarf að lifna yfir mönn-
um og loforðin um framlög að
streyma inn, því að þau fáu,
sem fengin eru, ná vitanlega
skammt, þó að góð séu.
Ekki dettur mér í hug að ætla
læknastéttinni það, að tregða
hennar til svars sé sama og
synjun á erindum okkar. Ég
þekki svo vel til sjálfs mín og
annarra lækna, að flestum okk-
ar er það hreinasta nauðung að
þurfa að svara bréfum, eins og
Tslendingum yfirleitt, enda eru
flestir Tslendingar, sem eitthvað
þekkist til utan landsteinanna,
heldur illa ræmdir fyrir trassa-
dóm í þeim efnum.
Málum Domus Medica er nú
þannig farið, að ekki verður
lengur komizt hjá því að fá á-
kveðin svör við tilmælum okk-
ar um fjárframlög.
Það er óhjákvæmilegt fyrir
okkur að fá nú að vita, hvar við
stöndum í fjáröflunarleitinni,
og ykkur er öllum kunnugt af
bréfum þeim, sem við skrifuð-
um öllum íslenzkum læknum,
sem til náðist, hvað í húfi er
fyrir framtíð Domus Medica, ef
læknar sjá sér ekki fært að
hlaupa nú undir bagga. Það er
að segja, þeir vita þetta, ef þeir
hafa lesið bréfið, sem ég vona
fastlega, að allir hafi gert. Ann-
ars hitti ég lækni einn daginn,
sem kveinkaði sér undan því að
þurfa að leggja fram 10.000 kr.
sem gjöf til Domus Medica. —
Hann hafði ekki lesið bréfið
vandlegar en svo, að hann áleit,
að til þess væri ætlazt.
Ég vil því skýra það fyrir
þeim, sem kunna að hafa lesið
það jafn lauslega og hann, að
svo er hreint ekki. Éramlagið á
að vera lán, sem endurgreiðist
skilyrðislaust, þó að ekki sé