Læknablaðið - 01.03.1961, Blaðsíða 60

30
LÆKNABLAÐIÐ
um tekjur og kjör héraðslækna
hefðu ekki fengizt. Áleit hann,
að þetta stafaði annaðhvort af
leti og manndómsleysi eða af
því, að menn væru ófúsir á að
gefa upp nema augljósar tekj-
ur sínar. Hann taldi, að ekki
væri hægt að leggja skýrslurnar
til grundvallar fyrir kaupkröf-
um og breytingar á þeim í
þeirra núverandi mynd yrðu að-
eins kák, og hann mundi ekki
treystast til að fara fram með
kaupkröfur, fyrr en fyllri upp-
lýsingar lægju fyrir. Hann
kvaðst undrast, hve tekjur af
lyf j asölu væru litlar, og um ann-
aðhvort væri að ræða, að mikið
færi í súginn eða skakkt væri
frá skýrt.
Páll V. G. Kolka táldi, að ekki
iiæri að miða kaup liéraðs-
lækna við það, að þeir væru apó-
tekarar fremur en þeir væru
bændur eða útgerðarmenn.
Eggert Einarsson taldi, að
lialda bæri við fyrri fundarsam-
þykkt um, að embættislaunin
séu fyrir embættisstörfin.
Ófeigur Ófeigsson taldi, að
notast mætti við skýrslurnar,
safna nýjum á grundvelli feng-
innar reynslu og koma í veg fyr-
ir sams konar mistök og nú
urðu.
Páll Gíslason taldi, að ekki
hefði komið fram hvern veg ætti
að nota skýrsluna, þótt hún
hefði verið fyllri; nú réði lög-
málið um framboð og eftirspurn
og menn mundu eklci fást i hér-
uð nema fyrir hærri laun.
Guðmundur Karl Pétursson
taldi, að launin væru ekki aðal-
atriði. Allir vildu vera \ Reykja-
vík, jafnvel fyrir mun lægri
laun en þeim byðist úti á landi.
Sigurður Sigurðsson lýsti
þeirri skoðun sinni, að leitt væri,
live upplýsingar hefðu reynzt
lélegar; áleit, að læknar hefðu
ekki treyst þvi, að með þetta
yrði farið sem trúnaðarmál.
Hann kvaðst oft persónulega
hafa fengið slíkar upplýsingar
frá læknum sem trúnaðarmál.
Hann taldi öllum framtölum um
lyfjasölu og praxis mjög varlega
treystandi. Sigurður minntist á,
að liagfræðingur hefði talað um,
að ekki hefði verið liægt að nota
skýrslu sjúkrasamlaga tilTrygg-
ingastofnunar í þvi skyni að fá
tekjur lækna. Sannleikurinn
væri sá, að T. R. hefði ekki kært
sig um að liafa tekjur lækna
tiltækar persónulega.
Landlæknir henti á þá öfug-
þróun, að með bættum sam-
göngum hefðu læknishéruð ver-
ið hútuð sundur, en tekjur hér-
aðslækna færu óhjákvæmilega
eftir mannfjölda í héraði. Hann
taldi, að góðar skýrslur fengj-
ust, ef menn í nokkrum héruð-
um væru fengnir ti'l að gera
þær sem trúnaðarmál. Land-
læknir taldi eðlilegt, að ekki
fengjust menn í minnstu héruð-
iu, og áleit, að nauðsynlegt