Læknablaðið

Årgang

Læknablaðið - 01.04.1978, Side 89

Læknablaðið - 01.04.1978, Side 89
LÆKNABLAÐIÐ 97 Hvað varðar fyrra atriðið stóðu málin þannig, að dómurinn gaf ekki nægan frest, til þess að timi gæfist til að kalla saman al- mennan fund sjúkrahúslækna, svo hægt væri að bera sáttina upp til samþykktar eða synj- unar. Því urðu fulltrúar lækna, sem á staðnum voru. að taka ákvörðun i málinu, þ.e. að ganga að sáttinni eða láta kaupkröfur fara fyrir Kjaradóm. Af fyrri reynslu lækna af Kjaradómi, al- mennri launaþróun í þjóðfélaginu og ný- gerðum samningum ríkisins við B.S.R.B., þar sem hækkun kaups var hlutfallslega þvi minni, sem launin voru hærri, mátti búast við mjög lítilli hækkun á laun lækna. Af þessu drógu viðstaddir þá ályktun, að sátta- gerðin, sem til boða stóð, væri hagstæðari læknum en væntanlegt dómsorð Kjaradóms og tóku því þá ákvörðun að undirrita sáttina. Að takmarka vald löglega kosinna fulltrúa félaganna til að taka slíkar ákvarðanir. er sérstaklega stendur á, mundi enn veikja samingsaðstöðu lækna. Það eru ýmis fleiri atriði, sem stuðla að því að veikja samningsaðstöðuna. Þar má t.d. nefna ör skipti stjórnar L.R. Samkvæmt núgildandi lögum félagsins situr sama aðalstjórn aðeins í eitt kiörtímabil. þ.e. 2 ár, og tekur því ekki þátt í að gera samning nema einu sinni. Um það leyti, sem stjórnin hefur kynnzt allri gerð samninga lækna. fer hún frá og við taka nýir menn, sem þurfa að byrja að læra um þessi mál, að meira eða minna leyti. Þá er það afar slæmt, þegar læknar semja við sama aðila, eins og t.d. Sjúkrasamlag Reykjavikur og Tryggingastofnun ríkisins, að þeir skuli koma fram sem tveir aðskyldir hópar, þ.e.a.s. að heimilislæknar semja sér- staklega fyrir sig og svo sérfræðingar sér- staklega. Þessir hópar hafa yfirleitt ekki rætt málin sín á milli, né heldur samræmt kröfur sinar. Þetta' nota viðsemjendur lækna og á stundum haga þeir orðum sínum og gerðum þannig, að það stuðlar að vantrausti milli þessara hópa. Það er brýnt að bæta úr þessu, einstakir hópar verða að hafa meira samstarf og samráð sín á milli, eða, eins og nýlega hefur verið stungið upp á, að sjálf- stætt starfandi heimilislæknar og sérfræð- ingar geri einn heildarsamning á sama tima. Annars er þáttur S.R. og T.R. í samninga- málum umhugsunarefni út af fyrir sig. Tregða þessara aðila eða getuleysi til að ganga frá samningum hefur lengi verið áber- andi. Þó hefur keyrt um þverbak undanfarið, t.d. hefur enn ekki endanlega verið gengið frá samningum heimilislækna á félagssvæði L.R. utan Reykjavikur, né heldur verið lokið við samning sjálfstætt starfandi sérfræð- inga. Báðir þessir samningar áttu að gilda frá 1. júlí 1976. Það skal tekið fram, að flestar almennar launahækkanir hafa komið á launaliði samn- ingnana á þessu tímabili og kostnaðarhækk- anir á kostnaðarliðina og læknar því ekki orðið fyrir miklu fjárhagslegu tjóni. Á hinn bóginn hafa ýmis hagræðingar- atriði og atriði, sem meta má til launa, sem aðrar stéttir og aðrir hópar lækna hafa fengið, ekki komið til framkvæmda hjá þess- um hópum, vegna þess að samningar hafa ekki verið frágengnir. Þetta og raunar fleira veldur vaxandi vantrú lækna á þessum stofnunum. Hvort sem hér er um viljandi drátt eða getuleysi, vegna mannfæðar eða annarra hluta, hlýtur það að vera baráttu- mál læknastéttarinnar að fá þessu breytt. Hvað er þá til ráða í þessum efnum? Þar sem læknastéttin hefur ekki verkfalls- rétt (og er raunar á móti að hafa slíkan rétt skv. skoðanakönnun, sem gerð var á sl. ári), þá er erfitt að beita harkalegum ráðum, sem ieiða til skjótra breytinga. Að vísu geta læknar á sumum sviðum beitt öflugum mótmælaaðgerðum, svo sem að sjúkrahúslæknar geta sagt upp vinnu sinni og það er hægt að leggja niður sérstakar kvöld- og næturvaktir í Reykjavik og ná- grenni, án þess að líkur séu á því, að það valdi sjúklingum tjóni. Slíkt verður þó aldrei tryggt og það veldur alltaf verulegum óþægindum og þá líklega mest þeim, sem sízt mega við því. Þeim að- ferðum verður því ekki beitt nema mikið liggi við. Það er því bráðnauðsynlegt fyrir lækna að vera stöðugt á verði um hagsmuni sína, undirbúa allar kröfugerðir vel og fylgja þeim eftir með góðum tölulegum og öðrum rökum. Samningum verður að fylgja eftir með mikilli ýtni og varast verður að láta þá dragast svo lengi, sem nú hefur gerzt. Það verður að einfalda samningagerðir og stuðla að styrkari samstöðu og styrkari stjórn i samningamálum. Æskilegt væri. að L.R. og L.í. kæmu sér saman um eina samninganefnd fyrir sjúkra- húslækna með einn mann í forsæti og það þarf að nýta betur þá þekkingu, sem aðal- stjórn L.R. hefir aflað sér, með þvi að gefa kost á að endurkjósa hana einu sinni, hafi hún reynzt vel. Innan L.R. þarf að ikomast á miklu nánari samvinna milli heimilislækna og sérfræðinga um samningagerð og það bezta væri, að
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110

x

Læknablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.