Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 01.03.1979, Síða 40

Læknablaðið - 01.03.1979, Síða 40
24 LÆKNABLAÐIÐ Mynd 1. FÓSTURFRÆÐI (mynd II) Meckel sannaði, að um var að ræða leif- ar af ductus omphaloentericus (öðru nafni ductus vitellinus eða ductus omphalomes- entericus), en gangur sá er til snemma á fósturskeiði og liggur útúr frumgörninni, á mótum fram- og afturgarnar og tengir hana rauðupokanum. Gangurinn þrengist nokkru seinna og rýrnar ásamt æðunum, sem honum fylgja. Hann hverfur venjulega alveg í 6. til 7. fósturviku. Sá hluti gangs- ins, sem er næstur naflanum, þrengist fyrst, og síðast sá hluti, sem er næstur görninni.1 Haldist gangurinn opinn, allur eða að hluta, koma fram margs konar sköpunargallar (sjá mynd I). Gangurinn hefur æðakerfi óháð görninni í kring, með tveimur slagæðum og tveimur bláæðum (aa. og vv. omphalomesentericae). Æðarnar hverfa venjulega um leið og gangurinn, nema hluti af hæ. slagæðinni, sem verður að a.mesenterica sup., og hluti af vi. bláæð- inni, sem verður að v.portae. Stundum hverfa þessar æðar ekki, heldur haldast opnar, eða sem lokaðir strengir frá görn- inni og fram í naflann og/eða yfir í hengið (mesenterium). Þær valda sömu fylgi- kvillahættu og aðrir strengir í kviðarhol- inu, að viðbættri blæðingarhættunni við skurðaðgerðir, þegar um opnar æðar er að ræða.13 11 VEFJAFRÆÐI Slímhúðin innan á gúlnum er af sömu gerð og slímhúðin í görnunum í kring, sem fyrr sagði, en auk þess er mjög algengt, að annars konar vefur finnist í gúlnum. Marg- ar tilgátur til skýringar á aðskotavef þess- um hafa komið fram, og gerir Brookes" stut.tlega grein fyrir þeim helztu. Lýst hef- ur verið mörgum tegundum aðskotavefs, svo sem briskirtils-, lifrar-, skeifugarnar-, ristils- og mjógirnisvef, en algengastur er magaslímhúð. Aðskotamagaslímhúð fram- leiðir bæði saltsýru og pepsin, og stjórnast framleiðslan af sömu hormónum og stjórna slímhúðinni í maganum, og kemur því út- skilnaður samtímis á báðum stöðum. Af því að lítið er um lútarkennda þarmasafa í smáþörmunum til að vinna gegn sýrunnþ veldur hún auðveldlega skaða.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110

x

Læknablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.