Læknablaðið - 15.02.1990, Qupperneq 21

LÆKNABLAÐIÐ
95
legið veikur með öndunarfæraeinkenni og hita
nokkrum vikum áður en þetta gerðist en virtist
hafa jafnað sig.
Sjúklingur 5. Tvítug kona sem kom með
nokkurra daga sögu um háan hita og einkenni
um öndunarfærasýkingu. Einnig brjóstverkir
og höfuðverkur. Mænuástunga var eðlileg.
Sjúklingur var með hækkun á hvítum
blóðkomum og sökki. Hjartalínurit við
komu var eðlilegt en fram kom hækkun á
hjartahvötum, kreatínkinasi var 487 ein/1
og CK-MB 39 ein/1 (8,1%) á öðrum degi
legunnar.
Sólarhringshjartarit sýndi mikla sinus
hjartsláttaróreglu og köst af hraðatakti frá
gáttum. Hresstist hún fljótt og var útskrifuð
eftir um einnar viku legu.
Sjúklingur 6. Þessi 23 ára karlmaður var
innlagður með um sólarhrings sögu um
endurtekna brjóstverki. Hafði einnig haft
niðurgang í fjóra daga og vægan hita, auk
þurrs hósta í hálfan mánuð. Tekið var
hjartalínurit við komu sem sýndi vægar
útbreiddar ST-hækkanir. Sjúklingur var með
hækkun á hvítum blóðkomum við komu.
Hjartahvatar voru hækkaðir, kreatínkinasi var
hæst 682 ein/1 og CK-MB 66 ein/1 (9,7%)
á fyrsta degi. Hjarta reyndist ekki vera
stækkað og ekki sást vökvi í gollurshúsi við
ómskoðun. Hann lá inni í nokkra daga, varð
fljótlega hita- og verkjalaus en fann fyrir
slappleika og þreytu lengi á eftir.
Sjúklingur 7. Sjúklingur var 27 ára gamall
karlmaður, þroskaheftur frá fæðingu en
líkamlega hraustur og stundaði íþróttir. Hann
var lagður inn í desember 1986 nteð viku
sögu um almennan slappleika, hita, mæði
og hósta ásamt verkjum fyrir brjósti sem
virtust versna við djúpa innöndun. Við komu
var hann með veruleg hjartabilunareinkenni
og stækkaða lifur. Hjartalínurit sýndi sínus
hraðatakt, vinstri öxul og ósértækar ST-T
breytingar. Röntgenmynd við komu sýndi
mjög stækkað hjarta og merki um lungnabjúg
ásamt nokkurri vökvasöfnun í fleiðruholi.
Við blóðrannsóknir kom fram nokkur fjölgun
á hvítum blóðkornum. Hvatamir ALAT og
LDH voru hækkaðir en CK var eðlilegt.
LDH varð hæst 613 ein/1 og HBDH 243 ein/1
sem er marktæk hækkun. Sjúklingur fékk
lyfjameðferð vegna hjartsláttartruflana og lágs
Mynd 2. a. Ómskoöun af hjarta ( M-mode). Eölileg
veggþykkt en mjög víkkaöur vinstri slegill með
verulega skertri samdráttarhæfni.
b. Ómskoðun af hjarta, tveggja hólfa sniö meö mikilli
stækkun. Segi í toppi vinstra slegils.
blóðþrýstings fyrstu dagana. Omskoðun gerð
skömmu eftir komu sýndi mjög víðan vinstri
slegil með lélegri samdráttarhæfni og blóðsega
í hjartatoppi (myndir 2a og 2b). Var hann þá
settur á fulla blóðþynningu. Isótóparannsókn
með gallíum var gerð og sýndi óeðlilega
mikla upptöku í hjarta. Hjartabilunareinkenni
fóru smám saman minnkandi á hefðbundinni
meðferð. Sólarhringshjartarit sýndi mjög tíð
aukaslög frá sleglum og var því sjúklingurinn
útskrifaður á procaínamíð eftir um mánaðar
dvöl á sjúkrahúsinu auk þvagræsilyfja,
dígitalis og blóðþynningar. Hann var lagður
inn aftur nokkrum mánuðum síðar og reyndist
þá auk hjartasjúkdóms hafa lifrarbólgu. I
þeirri legu greindist cytomegaloveiru sýking
við blóðrannsóknir. Vegna lifrarbólgunnar
varð að hætta blóðþynningu. Illkynja
hjartsláttartruflanir varð að meðhöndla með
amíódarón. Honum var síðan fylgt eftir m.a.