Læknablaðið : fylgirit - 31.07.1995, Side 14

14
LÆKNABLAÐIÐ 1995; 81
Stúdentar frá Menntaskólanum á Akureyri vorið 1932; fremri röð, talið frá vinstri: 1) Snorri Hall-
grímsson; 2) Halldór Halldórsson; 3) Steingrímur Þorsteinsson; 4) Kristín Þorláksdóttir; 5) Karl ísfeld;
6) Guðmundur Þorláksson; 7) Jón ísfeld; — aftari röð, talið frá vinstri: 8) Pétur T. Oddsson; 9) Jón
Jóhannesson; 10) Björn Jóhannsson; 11) Rafn Jónsson; 12) Sveinn Bergsveinsson; 13) Páll Ólafsson; 14)
Benedikt Tómasson; 15) Eggert Steinþórsson. Á myndina vantar Friðgeir 01ason og Sigurð Samúelsson,
en þeir tóku stúdentspróf haustið 1932.
skólameistara og spurði, hvort það væri nokkuð
vit fyrir mig að að reyna við prófið ólesinn? „Já,
gerðu það bara, nafni minn, taktu bara prófið.“
Ég lenti í íslenskum stíl til að byrja með, og eftir
klukkutíma lá ég í yfirliði á gólfinu og var borinn
út. Ég held, að enginn hafi orðið hræddari en
sjálfur skólameistari. Hann sagði mér að koma í
próf að hausti. Friðgeir Ólason, sem var í fimmta
bekk á eftir mér, komst á snoðir um þetta og fékk
að taka prófið með mér enda dugnaðarforkur.
Við vorum 17 alls, sem útskrifuðust 1932 frá
Menntaskólanum á Akureyri. Ég ætla að halda
mig við stúdentsmyndina, þegar ég minnist skóla-
systkinanna hér á eftir.
Fremstur í fyrstu röð á stúdentsmyndinni er
Snorri Hallgrímsson. Snorri hafði farsælar gáfur
og var hörkutól til allra verka og eins til náms.
Hann lauk læknanáminu á aðeins fjórum árum.
Snorri, Rafn Jónsson og Sveinn Bergsveinsson
voru fyrstir norðanstúdenta frá 1932 til að ljúka
háskólanámi.
Halldór Halldórsson var þessi trausti rnaður og
hafði einnig farsælar gáfur; öll framsetning hans á
íslensku máli var mjög skýr. Hann gerðist kennari
og fræðimaður, kenndi lengi við Menntaskólann
á Akureyri. Seinna dispúteraði hann og varð
prófessor við Háskólann eins og kunnugt er.
Steingrímur Þorsteinsson varð líka prófessor
við háskólann en í bókmenntum. Hann var vel
gefinn og las manna mest í bekknum og myrkr-
anna á milli. Hann var svo nákvæmur um allt og
þess vegna varð vinnan svo mikil. Ef maður gekk
um bæinn að kvöldi til, þá sá maður ljós í glugga
hjá Steingrími, aldrei kom hann út, hann hafði
aldrei tíma til að ganga með okkur um göturnar.
Aldrei!
Kristín Þorláksdóttir var vel gefin, prúð og laus
við að trana sér fram. Það var mikil „bót og prýði“
(Sigurður skólameistari) að hafa hana meðal
Steingrímur J. Þor- Kristín Þoriáksdóttir
steinnson (1911-1973), (f. 1908) kennari og
prófessor. skrifstofustjóri.