Kjarninn - 27.03.2014, Síða 39

03/05 nEytEndamál
VÍS, segir myglu í húsum erfið og vandmeðfarin mál. Hann
bendir á að mygla í húsum hafi alltaf verið til staðar en sé nú
orðið mikið vandamál, þar sem mikil vitundarvakning hafi
orðið undanfarin ár.
Tryggingafélög bæta einungis skaða af völdum myglu-
sveppa ef mygla kemur upp í kjölfar vatnstjóns. Ástæðu
þessa segir Þorsteinn vera að ekki séu til bótaliðir í gildandi
vátryggingum sem beinlínis taki á tjóni vegna sveppa-
gróðurs. Eins vanti stöðluð mæligildi á því
hvenær eiturefni í myglusveppum verði
skaðleg heilsu fólks. Þar til þau verði form-
lega skilgreind verði tjón beintengd myglu
í íslenskum húsum óvátryggjanleg. Einnig
bendir Þorsteinn á að stór tjón tengd myglu
myndist á löngum tíma, en það stríði gegn
eðli skaðatryggingar, sem einungis nái yfir
atvik sem beri að óvænt og skyndilega.
Þorsteinn segist ekki bjartsýnn á að
tryggingaskilmálar með tilliti til myglu-
sveppa í íslenskum húsum breytist í náinni
framtíð, þar sem rannsóknir vanti á því
sviði.
Í Noregi er þessu öðruvísi háttað. Tæp-
lega fjörutíu prósent Norðmanna eru með sérstaka tryggingu
fyrir myglusveppum og eru meðvituð um „veik hús“ sem
áhættuþátt í heilsu fólks. Þar í landi er unnið markvisst að
því að koma í veg fyrir vandmálið. Fólki sem lendir í myglu-
vandamálum í ótryggðum húsum gefst kostur á að fá lán í
banka og lántakandi fær þá hluta af kostnaðinum endur-
greiddan í formi skattaafsláttar.
meiri upplýsingar fylgja þvottavél en fasteign
Þegar upp koma vandamál í fasteignum er það í áttatíu
prósentum tilfella vegna raka og myglu. Víða erlendis
þegar fólk gerir tilboð í fasteign kemur viðurkenndur fag-
aðili og metur íbúðina með tilliti til raka og myglu áður en
gengið er frá kaupsamningi. Þannig er settur þrýstingur á
áhrif myglusveppa á fólks
Áhrifin helst á taugakerfi og öndunar-
færi
a) Frá taugakerfi eru höfuðverkur, erfiðleikar við
að muna, þvoglumælgi, svimi, máttleysi, trufl-
anir á jafnvægi og sjóntruflanir;
b) Almenn vanlíðan, svo sem mikil þreyta, upp-
þemba, útbrot eða afrifur, vanlíðan og vöðva-
kippir;
c) Í augum og öndunarfærum eru einkenni í nefi,
óþægindi í afholum nefs (skútum), hósti, rennur
úr augum, særindi í hálsi, geta aðeins talað lágt,
þungt fyrir brjósti og mæði.