Sagnir - 01.06.1992, Side 84

Sólborg Jónsdóttir
Stritandi englar
Hjúkrunarnemar á fjórða áratugnum
Það er farið að hausta. Árið er
1931. Kreppan hefur hafið inn-
reið sína í henni Reykjavík.
Það er þó ekki örbirgðarbragur á ný-
reistu stórhýsi sem stendur sunnan í
Skólavörðuholtinu. Þetta er Landspít-
alinn, byggður að mestu fyrir söfnun-
arfé íslenskra kvenna. Á spítalanum
eru samankomnar þrettán ungar kon-
ur, hvaðanæva af landinu. Þær eru
fyrsti árgangur nema í nýjum skóla,
Hj úkrunarkvennaskóla Islands.
Hjúkrunarnemar og hjúkrunarkonur á Vífilsstaðaspítala, líklega árið 1934.
Reglusemi og röskleg
framkoma
Alls konar stúlkur hófu hjúkrunar-
nám á fjórða áratugnum; úr sveit og
borg, efnaðar og fátækar, töluvert
nrenntaðar eða bara með barnaskóla-
próf. í reglugerð um skólann frá 22.
ágúst 1932, segir að hlutverk hans
skuli vera að ala upp og mennta sem
best hæfar hjúkrunarkonur til starfa á
íslandi. Þar var einnig kveðið á um
eftirtalið:
Þær konur, sem sækja um inntöku
í skólann, skulu vera heilar heilsu
og gæddar því andlegu og líkam-
legu atgervi, að þær séu líklegar til
námsins, svo og til ljósmæðra eða
hjúkrunarkvennastarfa. Auk al-
menns góðs heilbrigðis er áherzla
lögð á góða greind, gott siðferði
og reglusemi, hreinlæti, snyrtilegt
útlit og rösklega og prúða fram-
konru, góða sjón og heyrn, heilar
og vel hirtar hendur og hörund,
heilbrigða fætur, heilar eða við-
gerðar tennur og góða munnhirð-
ingu. - Á landsspítalanum fer fram
nákvæm rannsókn á heilbrigðis-
ástandi umsækjendanna, áður en
þeim er veitt inntaka í skólann.1
Þær útvöldu komu sér fyrir á þriðju
hæð Landspítalans í tveggja til fjög-
urra manna herbergjum. Herbergin
voru búin svefnbekkjum, borðunr,
stólum og fataskáp. Að auki voru
lök, koddar, sængur, ullarteppi, sápa
og handklæði. I hverju herbergi var
82 SAGNIR