Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.03.1965, Blaðsíða 94
mín og skandinaviskra plöntulandfræðinga um, að maríustakks-sveitin
lieyri til snjódældagróðrinum.
43. Maríustakks-fjallsmára-ilmreyrs hverfi ("Alchemilla minor-Sibbaldia
procumbens-Anthoxanthum odoratum soc.) (Tab. XIII. A—B 7—9).
í Skrá minni 1951 er getið tveggja maríustakks hverfa, maríustakks-
fjallasmára lrverfis og maríustakks-grávíði-ilmreyrs hverfis. Að athug-
uðu máli og við samanburð þessara gróðurhverfa á ýmsum stöðum
tel ég réttast að sameina þau í eitt gróðurhverfi Maríustakks-fjalla-
smára-ilmreyrs hverfi. Að vísu verður hverfi þetta dálítið sundurleitt,
en hin sameiginlegu einkenni eru of mörg, til þess að réttmætt sé að
greina það í sundur eins og fyrr var gert. Úr hverfi þessu eru hér þrjár
athuganir fyrir hendi. Hér er maríustakkur (A. rninor coll.) alls staðar
drottnandi bæði í svip og fleti. Fjallasmári (S. procumbens) heldur
svipaðri tíðni í öllum athugunum og gætir verulega í gróðursvipnum.
Ilmreyrinn (A. odoratum) er breytilegastur einkennistegundanna, og
getur stundum horfið með öllu í athugunarblettum. Aðrar helztu teg-
undirnar eru: stinnastör (Carex Bigeloxvii), kornsúra (Polygonum
viviparum), fífill (Taraxacum sp.) og fjandafæla (Gnaplialium noweg-
icum) í sumum blettum, grámulla (G. supinum) og grasvíðir (Salix
herbacea).
Blettir 7—8 eru frá Skælingum á Skaftártunguafrétti í um 400 m
hæð. Þar gætir vallelftingar (Equisetum pratense) allverulega, en hún
er yfirleitt algeng tegund í þurrlendi á þeirn slóðum, en annars er hún
óvenjuleg snjódældaplanta.
Ulettnr 9 er úr Hlíðardal í Bolungarvík í um 200 m hæð. Dældinni
hallar móti SV og í botni liennar verður hreint grasvíðihverfi. Skyld-
leikinn við það hverfi kemur greinilega fram í hinni miklu tíðni gras-
víðis (Salix herbacea) og grámullu (G. supinum). í þennan blett vantar
ilmreyr (A. odoratum) og bendir Jrað í sömu átt. Finnungur (Nardus
stricta) kemur hér fyrir, og mun það stafa af því, að bletturinn er
nærri ströndinni , því að hann er sárasjaldgæfur í miðhálendinu. Ann-
ars er þessi blettur dæmi um millistig maríustakks- og grasvíðis hverfa.
44. Hnoftamaríustakks-fjallafoxgras liverfi. (A. glomerulans-Phleum
commutatum soc.) (Tab. XIII. A—B 5).
Aðeins ein athugun er fyrir hendi úr þessu hverfi, enda er það ekki
víðáttumikið, þótt það finnist víða, en svo má heita, að það sé ein-
ungis bundið við hálendið. Gróðurhverfi þetta finnst nær eingöngu í
90 Flóra - tímarit um íslenzka grasafræði