Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.03.1965, Blaðsíða 96

Margir skandinaviskir höfundar lýsa gróðursveitum sem algerlega
samsvara maríustakks sveitinni íslenzku. Má þar nefna Alchemilla vul-
garis Wiese Kalliola 1932 pp. 61—63 og 1939 p. 168, Söyrinki 1938 p.
40, Kalela 1939 p. 160. Síðastnefndur höfundur bendir á tengslin milli
maríustakks og blágresis sveita, og bendir einnig réttilega á, að í stað
A. acutidens í Finnlandi komi hnoðamaríustakkur (A. glomerulans)
og maríustakkur (A. filicaulis) á íslandi og Grænlandi. Þá lýsa Resvoll-
Holmsen 1920 p. 108 og Samuelsson 1916 náskyldum gróðursveitum
í Noregi.
45. Ljónslappa-bugðupunts hverfi (Alchemilla alpina-Deschampsia
flexuosa soc.) (Tab. XIII. A—B 6).
Hér er einnig aðeins um eina athugun að ræða. Einkennistegund-
irnar tvær eru algerlega drottnandi og þekja álíka rnikið en meira ber
á ljónslappa (A. alpina) í gróðursvipnum. Aðrar helztu tegundir eru:
túnvingull (Fesluca rubra) stinnastör (Carex Bigeloiuii), týtulíngresi
(Agrostis canina), klóelfting (Equisetum arvense), og blóðberg (Thy-
mus arcticus), nokkuð er og af hvítmöðru (Galium pumilum), og ilm-
reyr (Antoxanthum odoratum). Hverlið er tegundamargt og E-tegund-
irnar í miklum meirihluta. H er ríkjandi lífmynd, en G% er samt
hærra en tíðast er í blómdældum. Bletturinn er í Öxnadal á Bárðdæla-
afrétti í um 500 m hæð efst í gilbrekkubrún, þar sem ljónslappinn
ríkir algerlega í gróðursvip. Ég hefi áður (1936 p. 469 og 1946 p. 25)
lýst ljónslappa hverfum, sem bæði eru náskyld þessu hverfi, enda fram
kornin við lík skilyrði, þ. e. í fremur grunnum snjódældum. Oft er
ljónslappa hverfið í belti neðan við aðalbláberja-hverfið en stundum
verður grasbelti milli þessara gróðurhverfa (Steindórsson 1946 p. 25).
Ljónslappa hverfið er alltaf á fremur þurrum stöðum, þess vegna er
það sjaldan í samhengi við blágresissveitina. Segja má að maríustakks
hverfin standi í líku sambandi við blágresissveitina og ljónslappahverf-
ið við aðalbláberja sveitina. Oft er ljónslappa hverfið einrátt í grunn-
um snjódældum. A láglendi vex ljónslappi oft í stórum breiðum án
þess um nokkra snjódældamyndun sé að ræða, það er fyrst þegar hærra
dregur að þess verður vart, að tegundin gerist snjókær, og þá finnst
hún nær eingöngu í snjódældum. Náskyld gróðurhverfi eru í Skand-
inavíu og Finnlandi sbr. Nordhagen 1943, p. 245, Kalela 1939, p. 164,
Resvoll-Holmsen 1920 pp. 110—111 og Samuelsson 1917 p. 193.
Kalela (1939 p. 166) telur að í Norður-Finnlandi og einnig nyrzt í
Noregi, samkvæmt ummælum annarra grasafræðinga, sé ljónslappa
92 Flóra - tímarit um íslenzka grasafræði