Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.05.1967, Blaðsíða 96
son, en dýrafræðingur var hins vegar enginn til hér, ef frá er skilinn Benedikt Grön-
dal, sem var nú auk þess kominn til aldurs.
Er ekki að efa, að Bjarni hefði orðið stórtækur í grasafræðinni, ef hann hefði
valið þá braut.
Um aldamótin hafði Stefán Stefánsson gefið þjóð sinni hina fyrstu frumsömdu,
íslenzku flórubók. Ekki er ólíklegt, að þetta fordæmi Stefáns hafi orðið Bjarna
hvatning til að leggja einnig eitthvað af mörkum til alþýðlegrar náttúrufræði á
íslandi. Svo mikið er víst, að árið 1926 kom fyrsta bókin af þessu tagi frá hans
hendi, bókin um fiskana, og að áratug liðnum hafði honum tekist að koma út tveim-
ur i viðbót, Spendýrunum (1932) og Fuglunum (1936). Þessi þrjú rit, samtals um
1660 bls., birta oss að heita má allt það, sem þá var vitað um íslenzk hryggdýr, og
því eru þetta vísindarit, enda þótt form þeirra og frágangur allur sé vel við hæfi
alþýðu. Mikið af efni bókanna eru eigin rannsóknir, og á það sérstaklega við um
fiskana og seli og hvali í spendýrabókinni. Bækur þessar eru einstætt afreksverk,
og munu lengi halda nafni höfundar síns á lofti.
Þá má geta, að síðan þessar bækur Bjarna kornu út, hefur nær ekkert verið skrif-
að alþýðlega unt íslenzk hryggdýr.
Á síðustu æviárum Bjarna Sæmundssonar var honum sýndur margvíslegur
heiður, enda er Jtað mála sannast, að fáir liafa verið eins vel að heiðrinum komnir
eins og hann. Hér verður aðeins getið doktorsnafnbótar, er Hafnarháskóli sæmdi
hann á 450 ára afmæli sínu árið 1927.
Bjarni andaðist í Reykjavík þann 6. nóvember 1940, 73 ára að aldri. Fáum ís-
lendingum hefur auðnast að vinna heilladrýgra starf en honum.
EINAR HELGASON GARÐYRKJUSTJÓRI. ALDARMINNING.
Einar Helgason er fæddur [lann 25. júní 1867 í Garðsárdal í Eyjafirði og ólst
þar upp. Hann lærði garðyrkju, fyrst hjá Schierbeck landlækni í Reykjavík og síð-
an í Danmörku.
Einar var fyrst starfsmaður Búnaðarfélagsins en síðan garðyrkjustjóri hjá hinu
íslenzka garðyrkjufélagi í Reykjavík og forstöðumaður gróðrarstöðvarinnar þar.
Hann ræktaði og prófaði fjöldann allan af plöntutegundum í Gróðrarstöðinni,
og skrifaði fjölda greina og nokkrar bækur um reynslu sína í þeim efnum, þar á
meðal hinar alkunnu bækur: Bjarkir, leiðarvísir í trjárækt og blómrækt; Rósir,
leiðarvísir í ræktun inniblóma; og Hvannir, matjurtabók (1926).
Bækur Einars voru einu leiðbeiningarritin í Jtessum efnum um áratuga skeið,
og náðu miklum vinsældum nteðal almennings, ekki sízt bókin Bjarkir, sem var
eins konar aljjýðleg grasafræði um leið. Var Einar jafnan óþreytandi við að hvetja
menn til ræktunar blóma og trjáa, og lá ekki á liði sínu í því efni. Þykir mér ekki
ólíklegt, að við megum Jjakka Einari margan fagran reit í voru landi.
Einar andaðist 11. októljer 1935.
INGIMAR ÓSKARSSON GRASAFRÆÐINGUR 75 ÁRA.
Ingimar Óskarsson er fæddur 27. nóvember 1892 að Klængshóli í Skíðadal í
Svarfaðardal. Hann stundaði nám í Gagnfræðaskólanum á Akureyri en hvarf síðan
að kennslustörfum, og vann við Jiau nær samfleytt til ársins 1947, er hann gerðist
94 Flórn - tímarit um íslenzka grasafræði