Félagsbréf - 01.01.1958, Side 51

FELAGSBREF
41
Dylan Thomas fæddist í Wales árið 1914 og ólst þar upp.
Að námi loknu var hann blaðamaður í eitt ár, en vann upp frá
því fyrir sér með þeim störfum, sem til féllu. Hann las oft í
brezka útvarpið og samdi mörg kvikmyndahandrit.
Tvítugur gaf Thomas út fyrstu ljóðabók sína, „18 Poems“
(1934); síðan kom „25 Poems“ (1936), þá „The Map of Love“
(1939), en flest kvæðin í þessum bókum voru gefin út 1939
undir nafninu „The World I Breathe“. Thomas hefur verið
mjög afkastamikið ljóðskáld og margar ljóðabækur birzt eftir
hann í stríðinu og upp úr því.
Við fyrsta tillit eru verk Dylans Thomas ekki aðeins ótamin,
heldur beinlínis villimannleg. Ljóðlínur hans eru hlaðnar sterk-
um orðum, hrópum, skrækjum, já stundum ærandi hávaða: mað-
ur á stundum bágt með að sjá samræmið. En ljóð hans eru samt
engan veginn formlaus, þegar betur er að gætt. Þau eru að vísu
ekki fjötruð í hefðbundin form, en hafa form eigi að síður, form
sem ákvarðast af þeim kenndum, sem skáldið er að tjá. Tákn
hans eru djörf og margbrotin — hann hefur lært mikið af
Hopkins og Hart Crane — og kvæði hans ólga af frumstæðum
lífskrafti, sem er í ætt við gróðurmagn sjálfrar náttúrunnar.
Stephen Spender hefur sagt um Thomas, að hann væri „skáld
gagntekið af orðum, málsnillingur; hugur hans er fullur af berg-
málum frá fríkirkjulegu uppeldi hans í Wales og frá reynslu
bernskuáranna, sem hafði djúpstæð áhrif á hann. Ljóð hans
hafa eitthvað af frumstæðum eiginleikum keltneskra kvæða-
manna, en jafnframt eru þau þrungin vitneskju um uppgötv-
anir nútíma-sálarfræði. En áhrif þeirra eru fyrst og fremst
fólgin í orðgnótt hans og hæfileikanum til að yrkja í frjálsum
en eigi að síður mögnuðum háttum“.
Ljóð hans eru í senn ruglandi og sannfærandi. Þau eru full
af táknum martraðarinnar, ofsans, kynóranna, þjáningarinnar
og fæðingarhríðanna. Það er engu líkara en hann sameinist nátt-
úruöflunum í kvæðum sínum: — „the force that through the
green fuse drives the flower drives my giæen age; that blasts the
roots of trees is my destroyer".
Fá ljóðskáld hafa kafað dýpra í sjálf manneskjunnar en Dylan