SunnudagsMogginn - 04.03.2012, Blaðsíða 19

4. mars 2012 19
sem ég hélt að kæmi svona snemma á ferl-
inum. Það breytti miklu í mínu lífi að slíta
þessar rætur sem ég var kominn með í
Amsterdam og koma hingað heim,“ segir
hann og leggur áherslu á að það sé gott að
tilheyra þessu samfélagi og hafa fasta
vinnu.
„Þetta er frábær fjölskylda hérna í
dansflokknum og ég gæti varla hugsað
mér betri félagsskap. Þetta er svo ynd-
islegt og hæfileikaríkt fólk,“ segir Ásgeir
sem segist hafa lært mikið af hinum döns-
urunum rétt eins og danshöfundunum
sem hafa unnið með flokknum. „Maður
lærir svo mikið af fólkinu sem er í kring-
um mann, hvernig það tekst á við hlut-
ina.“
Hvernig er það að hafa ekki farið að
dansa fyrr en átján ára gamall? Er það
ekkert erfitt?
„Ef maður hefur brennandi áhuga og
finnst þetta ótrúlega skemmtilegt skiptir
ekki máli þó maður byrji seint. Það er um
að gera að prófa og láta reyna á þetta. Hjá
mér byrjaði dansinn sem áhugamál. Síðan
ákvað ég að fara í nám en var ekki viss um
að ég vildi starfa við þetta. Ég beið alltaf
með þessa ákvörðun að verða dansari. Það
var í raun ekki fyrr en ég var að útskrifast
úr námi og taka að mér mín fyrstu verk-
efni að ég husgaði: „Þetta er eitthvað fyrir
mig!“ Maður hreyfir sig allan daginn,
þetta er skapandi umhverfi, frábært til að
halda sér í formi og maður er alltaf að fást
við eitthvað nýtt.“
Fleiri en ein leið að markmiðinu
Það eru greinilega fleiri en ein leið að
þessu takmarki að verða dansari.
„Já algjörlega, það fer eftir því hvernig
dansari þú vilt vera. Viltu tilheyra nú-
tímadansflokki, viltu vera í klassík eða
breikari? Það er svo ótrúlega margt til.“
Hann er ánægður með nám sitt við LHÍ.
Úr verkinu Transaquania - Into Thin Air, sem var það fyrsta sem Ásgeir tók þátt í með Ís-
lenska dansflokknum eftir að hafa verið ráðinn til starfa 2010.
Hér er dansað við manninn með ljáinn. Um er að ræða dúett með Valdimari Jóhannssyni úr
verkinu Við sáum skrímsli eftir Ernu Ómarsdóttur.
7.45 Klukkan hringir og ég skrölti fram úr. Fyrstu skrefin á morgnana eru
stundum erfið ef mikið er um að vera og fæturnir lúnir. Fæ mér morgunverð, í
þetta sinn hafragraut með kókós, sesam- og hörfræjum. Sit í rólegheitunum og
les fréttamiðlana í tölvunni. Finnst gott að eiga smá stund með sjálfum mér áður
en ég held út í daginn.
9.30 Mættur upp á fjórðu hæð Borgarleikhússins, búinn að fá mér sterkan
kaffibolla og byrjaður að hita upp fyrir vinnudaginn. Hálftíma síðar er það ball-
etttími undir stjórn Katrínar Ingvadóttur. Eftir tímann sting ég höfðinu inn á
skrifstofu dansflokksins og ræði við þau Gunnar markaðsstjóra og Sigrúnu fram-
kvæmdastjóra um námskeið sem ég kenni á vegum dansflokksins fyrir börn og
ungmenni á Akureyri næsta mánudag.
11.30 Dansararnir safnast allir saman á stóra sviði Borgarleikhússins og við
rennum í gegnum verkin sem við erum að sýna um þessar mundir, Gross-
stadtsafari og Mínus 16.
13.00 Hádegismatur. Sveittur, þreyttur og svangur sest ég niður í mötuneyti
Borgarleikhússins.
13.30 Aftur upp á fjórðu hæð. Æfingastjórinn Osnat Kelner gefur nótur, þ.e.
fer yfir það sem vel tókst til og einnig það sem þarf að laga. Við vinnum í verk-
unum tveimur og æfum m.a. dúetta, tríó og hópatriði. Eftir stutta pásu skiptum
við um gír og hugum að næsta verkefni sem er spunasýning í miðbænum um
miðjan mars.
17.00 Vinnudagurinn búinn en þó ekki alveg. Ég hendist yfir götuna yfir í
gamla Moggahúsið og tek stuttan hring í ræktinni.
18.30 Ég kem við í fiskbúðinni á leiðinni heim, skelli fiski og grænmeti í ofn-
inn og á meðan allt bakast stekk ég í sturtu. Hef mig til og borða.
19.25 Stekk út úr húsi og hleyp niður í Þjóðleikhús því ég er orðinn seinn á
sýninguna Dagleiðin Langa. Ég sest inn í salinn, fullan af prúðbúnu fólki og sé
örlítið eftir því að hafa ekki valið betri föt. En svo kemur myrkrið, sýningin byrj-
ar og ég slaka á í sætinu.
22.30 Geng heim, ánægður með sýninguna og daginn.
Dagur í lífi dansarans