SunnudagsMogginn - 04.03.2012, Blaðsíða 29

Það hefur kennt mér afar mikið að vinna með
útlendingum. Erlendir leikstjórar horfa á mann
með öðrum augum og nota mann öðruvísi. Þeir sjá
mann ekki eins og íslenskur almannarómur segir
að maður sé, eru ekki að hugsa um það af hvaða ætt
maður sé, hverjum maður sé giftur eða hvaða
skoðanir maður hafi. Þetta er lítið land og við erum
fá og það getur verið íþyngjandi að vera Íslend-
ingur. Á móti kemur að íslenskir leikarar fá fjöl-
breytt verkefni miðað við það sem gerist í Ameríku
og Bretlandi þar sem leikari getur átt á hættu að
festast í sama hlutverki allt sitt líf. Þegar maður
hittir erlenda kollega eru þeir stundum hissa á því
að maður sé ekki hafður í vissri skúffu og sé alltaf
að leika svipaðar týpur.“
Áttu þér eftirlætisleikara?
„Já, Anthony Quinn. Mér finnst hann algjörlega
ómótstæðilegur og það sama má segja um John
Gielgud. Af íslenskum uppáhaldsleikurum nefni ég
Erling Gíslason og Kristbjörgu Kjeld. Ég lærði heil-
mikið af því að vinna með Kristbjörgu og fylgjast
með henni. Hún tekur vinnu sína sérlega fallegum
tökum og er ákaflega fagleg. Hún er virkilega til
fyrirmyndar í vinnubrögðum.“
Maðurinn þinn, Illugi Jökulsson, þýddi Dag-
leiðina löngu. Rædduð þið leikritið mikið heima?
„Við ræddum leikritið eiginlega ekki neitt. Hann
kom ekki fyrr en undir lok æfingatímans að sjá
það. Hann vinnur sína vinnu og ég vinn mína, þótt
ég stynji yfir hinu og þessu þegar ég kem heim.“
Illugi hefur skrifað mikið um þjóðfélagsmál.
Hefur þú sama brennandi áhuga á þeim málum
og hann?
„Já. Ég er ekki sérlega ánægð með íslenskt þjóð-
félag eins og það er þessa stundina. Fólk er að flýja
land vegna þess að hér er ekki boðið upp á nægilega
góð kjör. Ég þoli ekki þá tilhugsun að börnin mín
eða barnabörn þurfi að flýja til útlanda til að geta
átt gott líf. Ég get ekki séð af hverju við ættum ekki
að geta haft það ágætt. Sem þjóð virðumst við vera
orðin svo rugluð í ríminu að við vitum ekki lengur
hvað er satt og rétt og hvað er það ekki. Stjórn-
málamenn okkar virðast svo vera ótrúlega fljótir að
hverfa frá mennsku um leið og þeir ganga inn í
stjórnmálin. Þeir fara eftir einhverjum allt öðrum
lögmálum en við hin.“
Hefur starf þitt sem leikkona haft einhver áhrif
á heimilislífið?
„Illugi hefur unnið meira og minna heima og svo
hef ég dreift barneignum þannig að á heimilinu
hefur verið bara eitt lítið barn í einu. Ég held að
starf mitt hafi ekki haft tiltakanleg áhrif á heim-
ilislífið. En auðvitað er ég misjafnlega þung á brún
fyrir frumsýningar. Þá er ég ekki alltaf skemmtileg
því ég er alltaf viss um að allt fari í handaskolum.
Kannski er heimilisfólkið bara fegið því að ég sé
ekki alltaf heima.“
Guðrún Gísladóttir: Ég held
að það fylgi leikarastarfinu
að efast oft um það hvort
maður sé að gera rétt því
maður er alltaf að versla
með sjálfan sig.
Morgunblaðið/Golli
4. mars 2012 29