SunnudagsMogginn - 04.03.2012, Blaðsíða 20

„Sá grunnur sem ég fékk úr Listaháskól-
anum hefur gert mann fullkomlega sam-
keppnishæfan á evrópskum markaði. Fyr-
ir áramót fékk ég tækifæri til að leysa af
hjá einu af flottustu kompaníunum í Evr-
ópu. Ég fékk launalaust leyfi frá flokknum
og var með þeim í sýningarferðarlagi um
Evrópu í mánuð,“ segir hann en flokk-
urinn er belgískur og heitir Peeping Tom.
„Það var ótrúlega gaman að fá að taka þátt
í sýningu hjá flokki sem er á topp þrjú list-
anum mínum.“
Aðeins aftur að skiptunum úr frjálsum í
dansinn. Voru þetta ekki mikil viðbrigði?
„Ég hljóp og hljóp og nú er ég loksins
kominn á áfangastað,“ segir hann og hlær.
„Þetta snýst um að finna sér sína hillu.
Ég hefði alveg viljað prófa sem krakki að
standa á sviði en ég var frekar óframfær-
inn þó þessi löngun hafi blundað í mér.“
Kanntu einhverja skýringu á því af
hverju það eru ekki fleiri strákar í dansi en
raun ber vitni?
„Ég held að það vanti fyrirmyndir. Það
eru samt miklu fleiri strákar í dansi en
voru fyrir nokkrum árum. Þeir fara bara
ekki út í atvinnumennsku en eru í ýmsum
dansskólum,“ segir hann og lýsir dans-
aralífi sínu nánar. „Kannski á þetta ekki
við alla. Dansinn er harður húsbóndi. Mér
finnst þetta rosalega skemmtilegt en þetta
er linnulaus þjálfun. Þú ert á sama tíma
málverkið og pensillinn. Þegar þú færð
gagnrýni snýst hún um líkama þinn. Það
er nauðsynlegt að aðskilja sjálfið frá lík-
amanum í rýminu þegar maður fær gagn-
rýni.“
Dansinn ætti að geta hagnast á jafnari
kynjahlutföllum. „Já algjörlega. Strákar
sem nemendur eru oft óhræddari við að
gera mistök og það er gott í dansinum, að
leyfa sér að fara alla leið, gera mistökin og
læra af þeim strax. Strákar eru líka oft
óhræddari við að detta.“
Vantar Coke Zero-auglýsinguna
Ásgeir segir stundum vanta einhvern
vinkil til að glæða áhuga stráka á dansi.
„Maður hefur þessa hugmynd um að
dansinn sé fallega, brothætta ballerínan.
En það þarf að gera einhvers konar Coke
Zero-auglýsingu um dansinn. Sýna þessa
töff hlið á dansinum þar sem allt er að ger-
ast. Maður er að gera brjáluð trix sem eiga
meira skylt við áhættuleik í kvikmyndum
en brothættu ballerínuna.“
Hann segir dansinn geta verið harðan
húsbónda. „Ef maður starfar sjálfstætt
fylgir því flökkulíf. Það getur verið erfitt
að þurfa að flytja ef maður er búinn að
skjóta rótum einhvers staðar eða er í sam-
bandi.“
Ásgeir var ráðinn til árs hjá Íslenska
dansflokknum en núna er verið að skipta
um listrænan stjórnanda en Lára Stef-
ánsdóttir hefur verið ráðin í það starf til
næstu fimm ára frá og með haustinu. Ás-
geir kann vel við sig hjá flokknum og von-
ast til að eiga samleið með nýjum stjórn-
anda.
Sem stendur sýnir flokkurinn verkið
Mínus 16 á stóra sviði Borgarleikhússins og
vill Ásgeir endilega að sem flestir sæki
danssýningar og mæti með opinn huga.
„Það þarf ekki endilega að lesa út sögu-
þráð í danssýningu, oft eru þetta meira
tilfinningar. Það sem þú upplifir sem
áhorfandi getur aldrei verið vitlaust og
fólk á alls ekki að vera hrætt við að skilja
ekki.“
Áður en Ásgeir byrjaði að dansa vissi
hann ekki einu sinni að það væri til eitt-
hvað sem héti Íslenski dansflokkurinn.
„Það er eins og maður sé að ganga inn í
hús þar sem opnast alltaf fleiri og fleiri
dyr. Því meira sem ég hef lært því meira
opnast þessi heimur upp fyrir manni. Ég
held að ég hafi aldrei verið sérstaklega
upptekinn af því sjálfur að hugsa um hver
væri mín fyrirmynd. Ég hugsaði alltaf:
Hvert stefni ég? Og setti síðan markið allt-
af aðeins hærra.“
Ásgeir Helgi Magnússon dansari æfði
millivegalengdarhlaup en er nú kom-
inn á áfangastað hjá Íslenska dans-
flokknum en hér er hann í dansstúdíói
flokksins í Borgarleikhúsinu.